برای قهرمان نشدن پرسپولیس هر کاری می‌کنند؛ از وعده پاداش نامتعارف تا مصاحبه بازیکن حریف برای خوشایند رقیب صدرنشینی!دیوار مهربانی
ابراهیم فتاحی – خبرنگار: لیگ به مقطع حساسی رسیده است. در ۴ دوره گذشته به این مقطع از بازی‌ها که رسیده بودیم. خیال همه راحت بود. البته از چند هفته قبل‌ترش، خاطر همه را آسوده می‌کردیم و در این زمان همه‌چیز تمام شده بود ولی خب امسال اتفاقات زیادی دست به دست هم داد تا برای این فصل بار دیگر شاهد این شرایط نباشیم. بر سر پرسپولیس بازی‌های زیادی درآوردند و البته برای بعضی دیگر هر کاری کردند. پرسپولیس همین حالا بالاتر از میانگین امتیازی قرار دارد ولی خب شرایطی که دست کاری شده روند طبیعی ندارد. حالا هم بحث اصلی بر سر میزان انگیزه تیم‌های است که برابر ۲ مدعی عنوان قهرمانی قرار می‌گیرند.
پرسپولیس در حال حاضر با ۵۸ امتیاز، ۲ امتیاز بیشتر از ۲ فصل قبل در همین مقطع دارد ولی در رقابتی سنگین که شاهدش هستیم فقط می‌تواند روی یک‌چیز حساب کند و آن رسیدن به قهرمانی با ۳ پیروزی در ۳ بازی پایانی است. این خواسته و هدف از آن رو مطرح می‌شود که نمی‌دانیم نزدیک‌ترین رقیب چه نتایجی می‌گیرد و حریفانش با چه کیفیتی برابر آن می‌ایستند. اعضای تیم که نمی‌توانند ذهن خود را درگیر این مطلب کنند و با بر هم ریختن اعصاب خود، از کسب نتایج لازم در بازی‌های خود باز بمانند.
همیشه این‌طور بوده است که در رقابت برای قهرمانی، نگاه به نتایج رقبا بزرگ‌ترین آفت بوده است و در این زمان خطایی بزرگ‌تر است. باید فرض را بر این گذاشت که سپاهان اینجام را با ۶۵ امتیاز به پایان می‌رساند و تیم از مربی تا بازیکن اصلا نباید درگیر این مساله باشد که داوری و کیفیت حریفان پیش روی سپاهآنچه تاثیری در این مساله داشته است. این مباحث برای تیم نیست. برای رسانه‌ها و هواداران است. برای اینکه فشار خودشان را بیاورند تا اتفاق نامربوطی روی ندهد. اینکه اصولا امکانش باشد یا نباشد یک بحث دیگر است. تیم پرسپولیس نباید اصلا خودش را قاطی این حرف‌ها کند.
*ولوله با خبر پاداش ۲ میلیاردی سپاهان به ماشین‌سازان
و اما در روزهای گذشته انتشار یک خبر در فضای مجازی که به رسانه‌ها و واکنش‌های رسمی کشید، چالشی را به راه انداخت. خبر این بود که باشگاه سپاهان قول پاداشی ۲ میلیارد تومانی به تبریز داده است اگر برابر پرسپولیس به پیروزی برسند. برای نفرات ترکیب اصلی ۱۰۰ میلیون تومان، ذخیره، ۵۰ میلیون تومان و هرگل هم ۵۰ میلیون تومان پاداش عنوان شد. اینکه در صورت تساوی مبلغ پاداش چه قدر بود هم مطلبی شنیده نشد. در این میان آنچه بیشتر به موضوع دامن زد، نحوه ادای مطلب درباره پاداش ۲ میلیاردی از سوی مالک ماشین‌سازی بود.
نکته کلیدی البته این بود که طرح این موضوع، تا حدی حواس‌ها را از ذوب‌آهن و استقلال دو تیمی ۲ حریف پایانی سپاهان هستند پرت کرد.
درباره آن خبر، البته چند نکته حائز اهمیت است. اول اینکه اگر چنین مطلبی باشد که باید خدا را شکر کرد. چون دادن پاداش از سوی یک باشگاه به تیمی دیگر برای پیروزی بر یک تیم ثالث شاید برخلاف اصول اخلاق حرفه‌ای باشد ولی کارشناسان حقوقی آن را ناقض قانون نمی‌دانند. درواقع باید خدا خدا کرد هیچ‌گاه این‌گونه نباشد که یک باشگاهی یا عوامل آن به مدیر باشگاه یا مربی و بازیکن حریف مقابل مبلغی را برای کم‌کاری، محروم شدن، پنالتی دادن، خطا کردن، کارشکنی و مواردی از این دست پرداخت نکنند، وگرنه پرسپولیس به چیزی غیر از این عادت ندارد که حریفان با تمام آنچه که در چنته دارند و ندارند برابرش قرار بگیرند.
*نیازی به پول نیست، حریفان سپاهان، انگیزه حریفان پرسپولیس را ندارند
البته خبر پاداش ۲ میلیاردی سپاهان به ماشین‌سازی برای پیروزی بر پرسپولیس از سوی باشگاه تبریزی رد شد. هرچند آن‌گونه که گفتیم رد یا تایید این خبر برای پرسپولیس فرقی نمی‌کرد. مساله خیلی ساده است. الان در این فوتبال سخت‌ترین و ساده‌ترین کار، برای اینکه از مربی و بازیکن تا کل یک تیم و باشگاه سری توی سرها در بیاورند این است که پرسپولیس را بِبَرند. همان‌طور که بعضی به خود افتخار می‌کنند، اگر سر پرسپولیس را بِبُرند و مثلا ناگهان وسط دربی‌ها دچار نابینایی‌های لحظه‌ای می‌شوند و یک‌چیزهایی را به زیان تیمی خاص نمی‌بینند.
گفتیم سخت‌ترین و ساده‌ترین کار است چون از یک‌سو صحبت از پیروزی بر پرسپولیس است و از سوی دیگر با همین یک کار مدت‌ها در صدر اخبار و در مرکز توجهات هستند.
هیچ‌کس نمی‌تواند بگوید سپاهآن‌هم‌چنین شرایط دارد. سابقه و افتخارات سپاهان مانند پرسپولیس نیست که طرف مقابل ره صدساله را یک‌شبه برود. سپاهان مثل پرسپولیس مهم نیست. مثل پرسپولیس اساطیری نیست که غلبه بر آن باعث فخر و مباهات تیم‌هایی شود که به گفته میشل پلاتینی دلخوشی آن‌ها این است که تیم‌های بزرگ را متوقف کنند. شاهد این مثال همین استقلال است که حالا از افتخاراتش پیروزی بر پرسپولیس در ضربات پنالتی است و به اندازه یک جشن قهرمانی پرسپولیس در لیگ برتر شادی کردند!
یک معادله ساده وجود دارد. سه رقیب باقیمانده پرسپولیس همه جور انگیزه‌ای برای پیروزی بر پرسپولیس دارند ولی حریفان سپاهان مگر موقعیت‌شان در جدول باعث شود از تمام وجود مایه بگذارند. در اینجا صحبت از کم‌کاری نیست بلکه درباره پرکاری و نقش مسایل انگیزشی سخن می‌گوییم. اصلا نیازی به رد و بدل شدن پول نیست. حریفان پرسپولیس هر چه دارند رو می‌کنند ولی حریفان سپاهان، چه میزان انگیزه و ولع پیروزی دارند اگر خود نیاز به امتیاز نداشته باشند؟ یک مثال ساده خود پرسپولیس در سال‌های قبل است. آیا انگیزه بازیکنان پرسپولیس بعد از گرفتن جام قهرمانی در بازی‌های باقیمانده با قبل از آن در بازی‌ها یکی بود؟
*پاداشی که با اما و اگر تایید شد
گفتیم که خبر پاداش سپاهان به ماشین‌سازی هم تکذیب شد. یونس قربانی، مالک باشگاه ماشین‌سازی در این باره گفت: من در بازی با سپاهآن‌هم این پاداش را اعلام کردم و این مصوبه هیات‌مدیره بود. با توجه به اینکه می‌دانیم در وضعیت کنونی جدول، شائبه زیادی درباره تیم‌های پایین جدول هست، ما این پاداش را در نظر گرفتیم تا شاهد دیداری جوانمردانه از سوی باشگاه ماشین‌سازی باشیم.
البته نگاهی به آرشیو اخبار نشان می‌دهد که در آن مقطع هم بحث پاداش مطرح شده بود.
به هر حال مساله همان است که گفتیم. در شرایط کنونی به نظر می‌رسد بحث درباره مسایل داوری خیلی بیشتر به کار بیاید. باییم فرض کنیم اگر علیرضا فغانی مانند دربی‌های قبل‌تر چشم بر روی اخراج یک بازیکن استقلال نمی‌بست و در حوزه پنالتی باز هم به سود استقلال دچار اشتباه نمی‌شد، الان پرسپولیس چه شرایطی داشت. آیا ممکن نبود به جای ۱۲۰ دقیقه، ۹۰ دقیقه بازی می‌کردند که حتما روی آمادگی آن‌ها برای بازی امروز تاثیر می‌گذاشت؟ آیا فرقی نمی‌کرد با پیروزی دربی وارد این بازی شوند. به نظر مسایل تاثیرگذارتر از انگیزه بازیکنان ماشین‌سازی وجود داشته باش. آن‌ها سقوط کرده‌اند و اکنون بازی با پرسپولیس تنها شانس برای خودنمایی ایشان است.
*گاف فخرالدینی و یادی از روزی که سپاهان جشن تبریز را به هم ریخت
درباره انگیزه‌ها و همیتی گفتیم که برای جلوگیری از قهرمانی پرسپولیس ایجاد شده است. بعضی تیم‌ها به نظر جدا از مسوولیت‌های خوشان، تعهد داده باشند که هر طور شده برای قهرمان نشدن پرسپولیس گام بردارند. نیازی بها ثبات این ادعا نیست. فقط یک نمونه‌اش، میلاد فخرالدینی است. او در مصاحبه‌اش می‌گوید: پرسپولیس تیم خوب و قدرتمندی است و نتایج سال‌های اخیر این تیم به‌خوبی گواه صحبت من است و بازی خیلی سختی برابر آن‌ها خواهیم داشت ولی همه تلاش‌مان را می‌کنیم که در این بازی موفق شویم. این دیدار برای هواداران تراکتور خیلی مهم است و برای همین تلاش ما بر این است که بتوانیم هوادارانمان را خوشحال کنیم و در درجه دوم اگر این موضوع باعث خوشحالی هواداران سپاهان می‌شود امیدوارم چنین اتفاقی بیافتد و در پایان بازی با پرسپولیس هواداران تراکتور و سپاهان خوشحال باشند.
بالاخره باید این سوال را پرسید که چرا چنین دیدگاهی در بازیکن تراکتورسازی وجود دارد که در مصاف با پرسپولیس، بد نیست به سپاهآن‌هم خدمتی بکنند؟! البته همین حرف، تایید صحبت‌های ما است ولی تراکتور که فقط باید برای سهمیه‌اش بجنگد. از سوی دیگر تراکتورسازی در تمام این سال‌ها هیچ‌گاه در روزهای پایانی در کورس قهرمانی با پرسپولیس نبوده است که با دادن جام، حالا عقده به دل گرفته باشد.
گاف فخرالدینی که شک برانگیز می‌شود آن جاست که وی هرچند با احترام و اعتراف درباره قدرت و شایستگی پرسپولیس حرف می‌زند، اما مساله این است که هوادار تراکتور اگر بخواهد کینه‌ای به دل داشته باشد باید بابت آن فصلی باشد که در میان جشن قهرمانی خودشان در لیگ چهاردهم ناگهان متوجه شدند که سپاهان قهرمان شده است. هواداران تراکتور حتما خوب یادشان می‌آید چه حالی داشتند. به درست و غلط ماجرا کاری نداریم. ولی با این سوابق اگر قرار باشد هوادار تراکتور، بخواهد نتیجه تیمش یکی از ۲ مدعی را از قهرمانی دور کند، آن تیم قاعدتا پرسپولیس نیست، پس چرا فضایی در تیم تراکتور وجود دارد که بازیکنش این‌گونه سخن بگوید.
*تاثیر نتیجه سایپا و نفت بر بازی ذوب‌آهن و سپاهان
و اما در پایان به همان بحث اول می‌رسیم. پرسپولیس باید به جمع‌آوری ۹ امتیاز دیگر فکر کند با این فرض که حریفانش از جان مایه خواهند گذاشت. برایش هم دلیل‌های زیادی دارند. در مورد حریفان سپاهآن‌هم تفسیر و تحلیل بسیار می‌توان مطرح کرد. مثلا همین امروز نتایج سایپا و نفت مسجدسلیمان تعیین‌کننده است. چون آن‌ها می‌توانند سطح انگیزه تیم ذوب‌آهن را برای مصاف با سپاهان مشخص کنند. در اینجا صحبت از نیروی انگیزه است که ناخودآگاه کیفیت کار بازیکنان را تحت تاثیر می‌گذارد و این امری خودآگاه نیست. دربی اصفهآن‌هم ازنظر کری‌ها آن‌قدر کشش ندارد که بخواهیم به آن دل‌خوش کنیم.
یا مثلا درباره میزان انگیزه‌های استقلال در روز پایانی بازی‌ها در مصاف با سپاهان، نیازی به بحث نیست. چه کسی است که نداند برای استقلالی‌ها، حالا که سهمیه آسیایی را گرفتهاند بدتر از قهرمان نشدن در جام حذفی، قهرمان شدن پرسپولیس در لیگ برتر است، آن‌هم برای پنجمین بار پیاپی؟
