پیشنهادهای نجومی به بازیکنان پرسپولیس با چه هدفی صورت میگیرد؛ تضعیف قهرمان یا آشوب در بازار نقل و انتقالات؟آتش به جان فوتبال
میلاد اعظمی – خبرنگار: «از رقیب مستقیم بازیکن بگیر تا تضعیف شود!» این یک تاکتیک قدیمی و البته نخنما شده در دنیای فوتبال باشگاهی است. تاکتیکی که سالهاست تیم بایرنمونیخ در آلمان اجرا میکند و موفق هم بوده است. بایرنیها سالهاست که ستارههای تیمهایی مانند دورتموند و بقیه تیمهای آلمان را جذب میکنند تا برای قهرمانی در بوندسلیگا خیلی مشکلی نداشته باشند.
در ایرآنهم تیمی مثل سپاهان با توجه به بودجه نامحدود کارخانه فولاد سپاهان سالهاست که چنین رویهای را در پیشگرفته است، البته با این تفاوت که مثل بایرنمونیخ قهرمان کشورش نمیشود. سپاهانی از سالهای گذشته عادت پیدا کردند که روی ستارههای تیمهایی مثل پرسپولیس، استقلال، فولاد، ذوبآهن و در کل ستارههای فوتبال ایران دست بگذارند.
تیم فوتبال سپاهان به پشتوانه منابع مالی نامحدود کارخانه فولاد سپاهان در نقل و انتقالات فوتبال ایران حضور پیدا میکند. این شیوه در دیگر تیمهای مربوط به باشگاه سپاهآنهم دیده میشود. در همین یکی، دو فصل گذشته دیدیم که سپاهانیها با ارقام نجومی و حتی حوالههای فولاد چند بازیکن مدنظر پرسپولیس مانند سید محمدرضا حسینی و دانیال اسماعیلی فر را جذب کردند تا با این شیوه باعث تضعیف پرسپولیس شوند اما درنهایت در ۵ سال گذشته پرسپولیس به قهرمانی رسیده.
نکته جالب در مورد سپاهان این است که در تمام سالهای گذشته بارها اتفاق افتاده که بازیکنی را جذب کرده و پول زیادی هم برای آن بازیکن هزینه کردند اما زیاد از آن بازیکن استفاده نکردند. آنها حاضر هستند پول بسیار زیادی به یک بازیکن بدهند و آن بازیکن را نیمکتنشین بکنند اما آن ستاره به پرسپولیس و تیمهای رقیب نرود. این مورد مثالهای فراوانی در سالهای گذشته وجود دارد که پرداختن به آن در حوصله مطلب نمیگنجد.
حال و در فصل نقل و انتقالات فعلی فوتبال ایرآنهم سپاهان چنین سیاستی را در پیشگرفته آنها ابتدا به سراغ شهریار مغانلو مهاجم پرسپولیس رفتند و درحالیکه قرارداد این بازیکن با باشگاه سانتاکلارا کمتر از ۱۲۰ هزار دلار است برای دریافت رضایتنامه قطعی این بازیکن به باشگاه پرتغالی پیشنهاد ۵۰۰ هزار دلاری دانند، آنهم در شرایطی که مبلغ رضایتنامه مغانلو برای نیمفصل در پرسپولیس فقط ۵۰ هزار دلار بوده است.
پس از جدایی پیام نیازمند از سپاهانیها، آنها که در پست مهمی بازیکن مهمی را از دست دادند بهصورت جنونآمیزی به تمام دروازهبانهای خوب فوتبال ایران پیشنهاد دادند. از پیشنهاد ۴۰ میلیاردی به علیرضا بیرانوند گرفته تا پیشنهاد به رشید مظاهری آنها در شرایطی که لیگ در جریان بود و مظاهری دروازهبان استقلال. سپاهان حتی سراغت رادوشوویچ رفت و یکی از عوامل قهر یکماهه رادوشوویچ و نیامدنش به تهران بود. همچنین در چند روز گذشته اعلام شد که آنها سراغ محمدرضا اخباری دروازهبان تراکتور هم رفتند.
در خط دفاع هم سپاهان چنین رویهای را پیشگرفته است. آنها که امسال تعداد گل زیادی را دریافت کردند با وجود داشتن چند مدافع وسط خوب به دنبال سیاوش یزدانی مدافع سابق خود در استقلال رفتند. در خط هافبک بهشدت مسعود ریگی استقلال و فرشاد احمدزاده فولاد را هم میخواهند.
این نشان میدهد که مسوولان باشگاه سپاهان بهجای اینکه با استفاده از مسایل تکنیکی ضعفهای خود را پوشش بدهند یا حداقل حضوری عاقلانه و منطقی در نقل و انتقالات داشته باشند به شکلی عجیب و با قیمتهای فضایی فقط نقل و انتقالات را به هم میزنند و باعث میشوند که قیمت بازیکنان به شکل غیرقابلباوری افزایش پیدا کند.
یکی دیگر از دلایل این رفتار و سیاست اصفهانیها در فصل نقل و انتقالات به هم زدن تمرکز ستارهها و بازیکن رقیب است. سپاهانیها مثلا وقتی با یک بازیکن پرسپولیس که ۳ میلیارد تومان ارزش دارد پیشنهاد ۱۵ میلیاردی میدهند ۲ اتفاق رخ میدهد. یا بازیکن وسوسه شده و تیم از جدا و به سپاهان میرود یا اینکه تمرکز روحیاش به هم میخورد. یعنی درحالی که ارزش آن بازیکن مثلاً ۳ میلیارد است احساس میکند که ارزش واقعی قیمتی است که سپاهان به او پیشنهاد داده است، همین مساله باعث میشود تا به باشگاهش برای افزایش قرارداد فشار وارد کند و درنهایت این موضوع باعث به هم خوردن توازن مالی یک باشگاه میشود.
نکته جالب اینجاست که با این وجود خیلی از ستارههای فوتبال ایران و حتی بازیکنان خود سپاهان ترجیح میدهند برای فصل آینده در پرسپولیس و استقلال بازی کنند. الان در پرسپولیس به غیر از محمدحسین کنعانی زادگان که جداییاش قطعی شده کمتر بازیکنی دوست دارد که این تیم را ترک کند و به تیمی مثل سپاهان برود آنهم در شرایطی که سپاهان ازنظر مالی وضعیت بهتری دارد. حتی در استقلال همچنین وضعیتی دیده میشود و جز مهدی قائدی که درخواست جدایی از استقلال دارد و میخواهد لژیونر شود کمتر بازیکنی از این تیم دوست دارد جمع آبیپوشان را ترک کند.
از آنطرف اوضاع احوال در سپاهان برعکس این است. در شرایطی که جدایی پیام نیازمند و احسان حاج صفی قطعی شده برخی از بازیکنان این تیم ترجیح میدهند تا بهجای ادامه حضور در سپاهان به پرسپولیس یا استقلال بروند یا حداقل در تیمی غیر از سپاهان بازی کنند.
سروش رفیعی، عزتا… پورقاز، محمد محبی و حتی کیروش استنلی از این دست بازیکنان هستند که دوست دارند در پرسپولیس، استقلال و تیمهای خارجی به فوتبال خود ادامه دهند و این یک معضل بزرگ برای سپاهان در فصل پیش رو است. به خاطر همین است که مسوولان و مدیران این باشگاه برای حفظ بازیکنان و ستارههای خود دست به رفتار ای جنونآمیز میزنند و مبالغی نجومی و فضایی را به بازیکنان خود و یا ستارههای تیمهای دیگر پیشنهاد میدهند.
حالا حساب کنید که تیمی مثل پرسپولیس که برای پرداخت یا بستن قرارداد بازیکنانش از سویی برخی نهادی نظارتی تحتفشار است و نمیتواند بیشتر از یک مقدار معین (مثلا ۴ میلیارد تومان) برای هر فصل به بازیکنش بدهد باید با چنین شرایطی و چنین باشگاهی مثل سپاهان که منابع مالی نامحدود دارد رقابت کند.
این نشان میدهد که رقابت در لیگ ایران چه در داخل زمین و چه در خارج از زمین واقعاً سخت و عجیبوغریب است. در شرایطی که رقبای پرسپولیس مثل سپاهان مدتها است به مسایل غیر واقعی مثل وزیر پرسپولیس یا حکومتی بودن پرسپولیس اشاره میکنند اما در واقعیت مساله چیز دیگری است.
میبینیم که اشتباهات سهوی داوری عمدتاً به نفع تیم سپاهان است، برنامهریزی لیگ عملاً به خاطر آنها انجام میشود و آنها هستند که به منابع مالی نامحدود ملی و دولتی دسترسی دارند و کسی جلوی آنها را نمیتواند بگیرد اما درهرحال این مسایل را به تیمی مثل پرسپولیس نسبت میدهند تا بتوانند با شلوغکاری جو را به هم بزنند و شرایط را طوری پیش ببرند که کسی با آنها کاری نداشته باشد.