علیرضا بیرانوند در حالی ۱۳ بازی پایانی رویال آنتورپ در ژوپپر لیگ را از دست داد که آینده مبهمی پیش روی اوستطلسم شهر الماس
امیرعباس زمانیان – خبرنگار: با نیمکت نشینی در دور نهایی ژوپیر لیگ بلژیک، طلسم بازی نکردن علیرضا بیرانوند در ترکیب رویال آنتورپ، به ۱۳ بازی پیاپی رسید.
رویال آنتورپ درنهایت کسب سهمیه لیگ قهرمانان اروپا را از دست داد و به پلی‌آف لیگ اروپا رفت. شرایطی که هرگز باب میل علی بیرو و تیمش نیست. به همین بهانه، گزارش روزنامه هواداران پرسپولیس را می‌خوانید.
آنتورپ، هرگز شهر رویاهای علیرضا نبود. سفر به شهر الماس، نه‌تنها بیرانوند را تراش‌خورده نکرد، بلکه الماس تراش‌خورده پرسپولیس را به ناکجاآباد کشاند. انگار علی بیرو در بلژیک طلسم شده است. شماره یک، صرفاً بر پیراهن سنگربان سابق پرسپولیس نقش بسته و بازی کردنش، یا بهتر بگوییم، بازی نکردنش هیچ شباهتی به شماره یک بودن ندارد. شرایطی که آینده‌اش را بیش از پیش در حاله ابهام فرو برده.
اواخر سال ۲۰۲۰، تازه دنیا داشت به کام علیرضا بیرانوند شیرین می‌شد. درخشش مقابل تاتنهام، نام سنگربان خرم آبادی را دوباره بر سر زبان‌ها انداخت. علیرضا پیش تر هم این شرایط را تجربه کرده بود. با مهار پنالتی کریستیانو رونالدو در جام جهانی ۲۰۱۸، همه از شخصی سخن می‌گفتند که از خوابیدن زیر برج آزادی و فرار شبانه از زادگاهش، به مهار پنالتی بهترین بازیکن جهان در معتبر ترین تورنمنت فوتبال رسیده بود.
حتی ایوان لکو، سرمربی وقت آنتورپ هم از درخشش بیرانوند شگفت زده شده بود. آنقدر شگفت زده که تصمیم گرفت دروازه‌بان تیمش را بدون استراحت کافی، در لیگ به میدان بفرستد. بازی مجدد پس از یک بازی پر فشار مقابل شاگردان مورینیو همانا و تجربه یک ۹۰ دقیقه جهنمی همانا. مقصر شماره یک باخت رویال آنتورپ و به تبع، کمرنگ شدن شانس صدر نشینی، کسی نبود جز علیرضا بیرانوند. البته اگر از تصمیم احساسی سرمربی تیم صرف نظر کنیم.
لکو با مصاحبه پس از بازی‌اش، همه‌چیز را بدتر کرد. او قصد داشت انگشت اتهامات را به سمت سنگربان ایرانی تیمش هدایت کند اما این جمله «اشتباه کردم بیرانوند را به میدان فرستادم» نشانه‌روی انگشت اتهامات به سمت سرمربی را به همراه داشت. علی بیرو پس از آن به نیمکت چسبید و تا پس از کناره‌گیری لکو از هدایت آنتورپ، از روی نیمکت جم نخورد. با روی کار آمدن فرانی فرکاترن، دوباره ستاره بخت به علیرضا چشمک زد. او حمایت بی‌چون‌وچرای سرمربی جدیدش را داشت و از قضا خوب هم درخشید؛ اما مصدومیت‌های پی‌درپی، روشنایی را از آسمان اقبالش گرفت.
از آن پس، علیرضا دیگر به میدان نرفت. از زمانی که سرمربی بلژیکی تصمیم گرفت هموطنش، دی وولف، را به میدان بفرستد علیرضا بیرانوند و ژان بوته فرانسوی نیمکت نشین شدند. با توجه به فصلی که آنتورپ پشت سر گذاشت می‌توان گفت که این تیم نتوانست جانشین مناسبی برای سینان بولات در ترکیب تیمش داشته باشد. ۳ دروازه‌بان شامل ژان بوته، علیرضا بیرانوند و ارتوین دی ولف، برای جا افتادن در ترکیب آنتورپ تلاش کردند اما هیچ‌کدام موفق عمل نکردند.
در آغاز سال ۲۰۲۰، آنتورپ و بولات پس از ۳ فصل و ۳۵ کلین شیت در ۱۱۷ بازی از یکدیگر خداحافظی کردند. حالا بعد از گذشت بیش از یک سال هواداران تیم آنتورپ بیش از پیش دلتنگ این سنگربان باتجربه‌شان شده‌اند.
دی کانیک، تحلیلگر فوتبال که بازی در پست دروازه‌بان را نیز تجربه کرده است دراین‌باره می‌گوید: «اگر آمار و ارقام را بررسی کنید می‌بینید که آنتورپ به خاطر دروازه‌بان‌ها امتیازات زیادی را از دست داده است. بوته ثابت کرد که ازنظر ذهنی برای حضور در یک باشگاه سطح اول اصلا آماده نیست و بازی در یک تیم سطح پایین‌تر برای او ساده‌تر از حضور در اینجاست.»
بیرانوند به لحاظ بدنی فوق‌العاده است و به دنبال این بود که آن را نشان دهد اما او نمی‌تواند به‌خوبی انگلیسی صحبت کند و همین موضوع کار او را با مشکل مواجه کرد. دی ولف نیز بعد از جدایی از یوپن شروع خوبی داشت اما نهایتاً در ادامه جایگاه خود را از دست داد.
در این فصل شاهد این بودیم که دروازه‌بان‌های آنتورپ به شکل غیرمنتظره‌ای جای خود را به دیگری داده‌اند. دی کانیک دراین‌باره می‌گوید: «تعویض دی ولف و بوتز در بازی جام حذفی یک حرکت عجیب بود و من نمی‌توانم تصور کنم که این یک انتخاب فنی بوده که مربی انجام داده است. خصوصاً بعد از اینکه دی ولف در چند بازی عملکرد مثبتی از خود به نمایش گذاشته بود. دقیقا مانند ماه دسامبر که بیرانوند در بازی برابر کلوپ پروژه درون دروازه ایستاد. در واقع همین تعویض دروازه‌بان‌ها نشانه ناآرامی باشگاه است.»
دی کانیک در مورد واکنش هواداران و تاثیر آن‌ها بر روی عملکرد دروازه‌بان‌های آنتورپ نیز گفت: «شما می‌توانید خود را در برابر این واکنش‌های منفی محافظت کنید اما همیشه کسی وجود دارد که درباره آن‌ها به شما بگوید. به‌عنوان مثال در مورد بولات همه از او ستایش می‌کردند و او این موضوع را متوجه شده بود. آنتورپ باید او را حفظ می‌کرد و با جدایی‌اش یک اشتباه فاحش را مرتکب شد.»
اما با این همه سرنوشت شماره یک آنتورپ برای فصل آینده چه خواهد بود؟ دی کانیک در این مورد گفت: «بوته، بیرانوند و دی ولف مطمئنا دارای خصوصیات خوبی هستند و حتی می‌توانند در این کشور زندگی حرفه‌ای خوبی داشته باشند؛ اما نه در آنتورپ. من تعجب نمی‌کنم که این باشگاه به دنبال یک شماره یک جدید باشد. اما چه کسی؟»
گفتنی است روند تغییرات درون دروازه آنتورپ کاملاً نشان می‌دهد که این تیم در این فصل هیچ‌گاه نتوانسته ثبات را در این منطقه از زمین تجربه کند.
در ماه دسامبر ۲۰۲۰، ابتدا بیرانوند جایگزین ژان بوته شد. مسابقات فشرده‌تر شده بودند و به همین خاطر، سرمربی آنتورپ به چند بازیکن اجازه داد در بازی مقابل تاتنهام به میدان بروند. بعدها مشخص شد که سرمربی آنتورپ خواهان حضور بوته در ترکیب تیمش مقابل تاتنهام بود اما با فشار رسانه‌ها بیرانوند را در ترکیب قرار داد.
پس از آن، دوباره بوته جایگزین علیرضا شد. حضور دروازه‌بان ایرانی در ترکیب آنتورپ خیلی دوام نیاورد و ۳ روز بعد از دیدار برابر تاتنهام جای خود را در ترکیب اصلی به بوته داد. بوته بعد از بازگشت به ترکیب چند عملکرد خوب را از خود به نمایش گذاشت تا با روحیه مناسب پا به تعطیلات زمستانی بگذارد.
با آغاز سال نو میلادی، دوباره این بیرانوند بود که با توجه به مصدومیت بوته، درون دروازه قرار گرفت. سال ۲۰۲۱ برای بوته خیلی خوب آغاز نشد. این دروازه‌بان فرانسوی از ناحیه مچ پا آسیب دید و جای خود را دوباره به علیرضا بیرانوند داد. بازگشت دروازه‌بان ایرانی اما کابوس وار بود؛ چرا که او ۳ گل مقابل میلشن دریافت کرد و انتقادها از او، به اوج خودش رسید.
از میانه‌های ماه مارس، دیگر دی وولف ششدانگ سند قفس توری آنتورپ را به نام خود زد. در ماه آوریل، ژان بوته دوباره به دروازه بازگشت. دی ولف همچنان به محافظت از دروازه ادامه می‌داد و عملکرد خوبی هم داشت؛ اما جای تعجب بود که سرمربی این تیم تصمیم به بازگشت بوته به ترکیب اصلی گرفت. سرانجامِ این تصمیمات، از دست رفتن شانس قهرمانی برای رویال آنتورپ بود و تیم اولین‌ها از رسیدن به سهمیه لیگ قهرمانان اروپا، عاجز ماند.
البته، شرایط قرار است از این هم برای بیرانوند بدتر شود. عدم یادگیری زبان انگلیسی، هرچند یکی از مشکلات بیرانوند است اما مشکل اصلی به‌حساب نمی‌آید. در شرایطی که بیرانوند پس از رسیدن خانواده‌اش به بلژیک، روزهای خوبی را در مستطیل سبز تجربه نکرده، لوسیانو دونوفریو نیز از سمتش در باشگاه رویال آنتورپ کنار رفته و تغییر باشگاه، می‌تواند یکی از گزینه‌های مطلوب علیرضا بیرانوند باشد. نباید فراموش کرد انتقال بیرانوند از پرسپولیس به آنتورپ، تحت تاثیر دوستی نزدیک مارک ویلموتس، سرمربی سابق تیم‌ملی کشورمان که نیازی به تعریف ندارد با لوسیانو دونوفریو هم بود.
به هرحال، مشخص این است که بیرانوند به هر دلیلی، روزهای خوبی را تجربه نمی‌کند. قیمت او در ترانسفر مارکت به‌شدت افت کرده و با باقی ماندنش در روبال آنتورپ، بیرانوند باید دور درخشش در لیگ قهرمانان اروپا، حداقل در آینده‌ای نزدیک را خط بزند. از قرارداد او، دو سال دیگر باقی مانده و علیرغم تکذیب مدیران تیم رویال آنتورپ، بعید به نظر می‌رسد هیچ‌کدام از طرفین حاضر به طولانی شدن مدت‌زمان همکاری‌شان باشند.
