گمشده قرارداد ویلموتس!
جنس ارتباط وزارت ورزش و فدراسیون فوتبال چیست که نهاد اصلی متولی فوتبال بر خلاف سایر فدراسیون‌ها با توجه به بودجه‌ای که از وزارت ورزش و جوانان دریافت می‌کند اما آنطور که مورد انتظار است جوابگوی عملکردش نیست!
مرتضی دهرویه – روزنامه‌نگار: از سوی دیگر اینطور به نظر می‌رسد که وزارت ورزش و جوانان قدرت ملموسی برای نظارت لازم و اعمال نفوذ در فدراسیون فوتبال را ندارد اما مهدی تاج، رئیس سابق فدراسیون فوتبال که از زمان عقد قرارداد ویلموتس تاکنون تحت فشار افکار عمومی و رسانه‌ها قرار داشت با زیرکی خاصی در گفت‌وگوی خبری ۲۰:۳۰ عنوان می‌کند ویلموتس گزینه (بعدها عنوان شد گزینه‌ای برای بررسی) پیشنهادی وزیر ورزش بوده است و شاید همین دلایل است که هر دو طرف از همدیگر اسرار مگوی متعددی دارند و نمی‌توانند به هماهنگی برسند و دود اختلاف آنها در چشم اهالی فوتبال رفته است. دودی که مقصران اصلی ماجرای قرارداد ویلموتس را هم در هاله‌ای از ابهام قرار داده و باید چشم‌انتظار افشاگری نمایندگانی که مدعی تبانی در این قرارداد هستند بود. به همین دلیل است که منتظر واکنش نمایندگان مجلس، مسئولین ذی‌ربط قوه قضائیه و نهادهای امنیتی هستیم تا ببنیم وزیر ورزش بابت این عهدنامه سنگین‌تر از ترکمن‌چای مواخذه یا محاکمه خواهد شد یا خیر؟ و یا مسئولیت این قرارداد با شخص رئیس فدراسیون وقت بوده است که باید جوابگوی حواشی آن باشد! هر چند وزارت ورزش با صدور بیانیه‌ای به راحتی از زیر بار سوالات اذهان شگفت زده عموم شانه خالی و اعلام کرده فقط اسامی سه مربی را برای «بررسی» به فدراسیون فوتبال معرفی کرده و هیچ دخالتی در عقد قرارداد نداشته است. واکنشی که خود منجر به طرح سوالاتی در اذهان عمومی می‌شود.
چرا تاج در گفت‌وگوی خبری صدا و سیما چنین واضح از نقش وزیر در انتخاب ویلموتس می‌گوید؟ آیا هدف این نبوده که بعد از تغییرات زیاد نمایندگان در مجلس یازدهم شورای اسلامی و تغییر گرایشات سیاسی مجلس به جریان مقابل دولت؛ توپ در زمین دولت و وزارت ورزش انداخته و مسئولیت از فدراسیون فوتبال سلب شود.
اگر واقعا فدراسیون فوتبال بر اساس یک نامه و توصیه وزیر ورزش تن به عقد قرارداد با ویلموتس داده چرا آن زمانی که دولت و مجلس قانون منع بکارگیری بازنشستگان را به فدراسیون ابلاغ کردند، فدراسیون فوتبال از پذیرش و اجرای آن امتناع کرد، در حالی که حتی برخی از استانداران با مسئولیت خود وداع کردند ولی در فدراسیون فوتبال حتی صحبت‌هایی مبنی بر ارسال نامه به سوی فیفا برای منع اجرای این قانون مطرح شد. حتی شخص آقای تاج با استفاده از تبصره بازگشت دوباره به کار در سمت خود باقی ماند.
مگر عنوان نشد که فدراسیون فوتبال یک نهاد مستقل و وابسته به قوانین فیفاست و باید به دور از دخالت دولت به کارش ادامه دهد. پس چرا در عقد قرارداد با ویلموتس، استقلال فدراسیون زیر پا گذاشته شد و توصیه‌ها جای تدابیر مدیران وقت را گرفت.
نکته حائز اهمیت اینکه به راستی وزیر در جزئیات قرارداد هم دخالت داشته است؟ اینکه دستمزد سرمربی و سایر مربیان چه مبلغی باید باشد، پرداخت مالیات بر عهده فدراسیون باشد، پاداش هر برد و هر مساوی چه مبلغی باشد، چه درصدی از پول فیفا در صورت صعود به سرمربی تعلق گیرد و سایر بندهای ذکر شده هم از سوی وزارت ورزش تایید شده بود؟
این مدیران فدراسیون‌نشین که دم از تبعیت وزارت ورزش می‌زنند حتی حاضر نیستند رئیس یکی از هیات‌های فوتبال استانی خود را که بنا به گزارشات و مستندات ارائه شده از سوی اداره ورزش و جوانان همان استان رد صلاحیت شده را کنار بگذارد. در حالی که ماه‌هاست مدت دوره چهارساله ایشان تمام شده است و این شائبه را مطرح می‌کند که در زمان برگزاری انتخابات یکی از رای‌های رئیس آتی فدراسیون خواهد بود. حیدر بهاروند، سرپرست فعلی فدراسیون فوتبال هم اخیرا طی گفت‌وگویی اعلام کرده که عده‌ای می‌خواهند فدراسیون را در مقابل حکومت و دولت قرار دهند که موفق نشده‌اند! سخن اینجاست که جناب بهاروند عزیز، شما و سایر دوستان در هیات رئیسه با وجود بازنشسته بودن همچنان اصرار بر ماندن در سمت خود دارید و علنا خود را مقابل دولت و قوانین کشوری قرار داده‌اید. پس دیگر نیازی نیست کسی اقدامی انجام دهد.
به دلیل همین سوالات بی‌جواب و ناکامی‌های فوتبال در چند سال اخیر است که امیدواریم آن‌هایی که سال‌هاست در رسیدن فوتبال ایران به این شرایط نقش مهمی داشته‌اند، کمی به فکر استراحت و دوری از پست و مقام باشند و کار را به کاردان‌های این حوزه بسپارند که بی‌شک می‌توانند بهتر از مدیران فعلی و سابق چرخ فوتبال را بچرخانند.
