علیرضا منصوریان اخیراً در مصاحبه‌ای مدعی شده است زمانی که هدایت نفت را بر عهده داشت مانع از حضور سید جلال حسینی در استقلال شده است. بازیکن و مربی سابق آبی‌ها گفته است: کاپیتان پرسپولیس از روی عصبانیت و لجبازی با برانکو می‌خواست در سال ۹۴ همان کاری را بکند که علی انصاریان در سال ۸۵ انجام داد، اما او که آن زمان سرمربی نفت بود به حسینی می‌گوید دوران فوتبال یک روز تمام می‌شود و باید دست بچه‌ات را بگیری و در خیابان راه بروی بنابراین فقط با یک تیم باش. بیا و این فصل در نفت بازی کن، حتی اگر استقلال ۳ برابر دستمزد هم می‌دهد، به آنجا نرو. به نفت بیا و شاید فصل آینده بتوانی دوباره به پرسپولیس برگردی. اتفاقاً همین‌طور هم شد و از وقتی سید جلال حسینی به پرسپولیس برگشت، این تیم ۳ قهرمانی متوالی کسب کرده است.

به تیر ۹۴ برگردیم، یعنی همان مقطعی که منصوریان از آن حرف زده است. سیدجلال حسینی پس از یک فصل بازی در قطر قصد کرد در تابستان دوباره به تیم سابقش بازگردد و با نژادفلاح، مدیر وقت تیم پرسپولیس به توافق رسید اما  برانکو اعلام کرد نیازی به این مدافع ملی پوش ندارد و سید جلال هم که از بسیاری تیم های لیگ از جمله استقلال پیشنهاد بازی داشت ترجیح داد به تیم نفت پاسخ مثبت دهد و در لیگ پانزدهم زیر نظر منصوریان کار کرد و مثل همیشه نمایش درخشانی داشت و در پایان فصل بهترین مدافع لیگ انتخاب شد.

بماند که بعدها برانکو اعتراف کرد که در مخالفت با جذب این مدافع مرتکب اشتباه شده است و در ۳ فصلی که سید جلال شاگرد این مربی بود رابطه بسیار خوبی باهم داشتند و حتی کاپیتان پرسپولیس به خاطر حمایت از برانکو مورد غضب کی روش واقع شد و علیرغم اینکه می‌دانست پیراهن تیم ملی را از دست خواهد داد با تمام وجود برای موفقیت پرسپولیس تلاش کرد. که این به‌خودی‌خود نشان‌دهنده شخصیت والای سید جلال. بازیکنی که همیشه در بالاترین سطح قرار داشته است و این پیشرفت را مدیون تفکر حرفه‌ای خود است. سید جلال بی‌شک اگر بازیکنی بود که احساسی تصمیم می‌گرفت و اسیر خشم خود می‌شود هرگز نمی‌توانست در مسیر درست قدم بردارد و همین تصمیمات عاقلانه به او کمک کرد که حتی در سن ۳۶ سالگی در اوج بماند و پرافتخارترین بازیکن لیگ باشد و بیش از ۱۰۰ بازی ملی داشته باشد. در تعصب و عشق سید جلال به پرسپولیس نیز همان‌طور که خود منصوریان اشاره داشته هیچ‌کسی نمی‌تواند شک وارد کند.

اما برای ادعای منصوریان دلیل مهم‌تری هم وجود دارد.اگر به خاطر داشته باشید این مربی زمانی که هدایت تیم استقلال را یک‌فصل بعد بر عهده گرفت نام سید جلال را در لیست خرید تابستانی خود قرارداد. و این مساله را کارلوس کیروش دریکی از مصاحبه‌های خود مطرح کرد. به‌راستی اگر همان‌گونه که منصوریان می‌گوید نگذاشته است سید جلال حسینی استقلالی شود، چرا در لیگ شانزدهم قصد داشت این بازیکن آبی‌پوش کند؟

او اگر در آن مقطعی صحبتی هم با سید جلال داشته است صرفاً برای این بوده که این بازیکن شاگرد خودش در نفت شود و به استقلال مظلومی که آن فصل مدعی قهرمانی بود نرود. دست بر قضا یک فصل بعد او جانشین همین مربی شد و  تیم پرمهره ای را هم بست، اما در کسب جام ناکام بود.

جالب اینجاست باوجود اینکه زمان زیادی از آن روزها نگذشته است و هنوز هم از آن تیم به‌عنوان یکی از گران‌ترین تیم‌های تاریخ استقلال در لیگ برتر یاد می‌کنند اما منصوریان ادعا می‌کند وحید امیری را به این خاطر که توان مالی جذبش را از نداشتند نتوانست آبی‌پوش کند. منصوریان گفته است: وحید امیری آن زمانی که بازیکن نفت بود، نه آبی بود و نه قرمز. بچه بسیار خوب و استثنایی است ولی از نفت پول خوبی نگرفته بود و به من گفت‌: علی آقا! پول برایم خیلی مهم است. واقعیت این بود که ما نمی‌توانستیم در استقلال پولی را که پرسپولیس به او می‌پرداخت، بپردازیم. درباره بیرانوند هم بسیار علاقمند بودم او را به استقلال بیاورم اما حضور رحمتی باعث شد تا علیرضا به پرسپولیس برود و خدا رو شکر خیلی هم خوب درخشید.

این بار فلش بکی به عقب می‌زنیم و اتفاقات تابستانی را که امیری سرخپوش شد مرور می‌کنیم. در آن مقطع کارلوس کیروش سرمربی وقت تیم ملی اجازه نمی‌داد بازیکنان اردوی تیم ملی را ترک کنند و هیچ باشگاهی اجازه نداشت با بازیکنان مذاکره کند. یکی از همان روزها علیرضا منصوریان با حضور در اردوی تیم ملی شخصاً مذاکرات نهایی را برای آبی‌پوش کردن وحید امیری انجام داد و تصاویر آن درحالی‌که دست بر گردن این بازیکن داشت منتشر شد. خیلی‌ها با دیدن این عکس‌ها کار امیری را با استقلال تمام‌شده دانستند اما این بازیکن سرخپوش شد. آن‌هم نه به خاطر اینکه پرسپولیس مالی بهتری به این بازیکن داد، به خاطر اینکه امیری به خاطر اختلافاتی که با منصوریان داشت دوست نداشت دوباره شاگرد این مربی شود. همان‌طور که بیرانوند و چند بازیکن با منصوریان مشکلاتی داشتند و به استقلال نرفتند. در مورد بیرانوند هم قابل‌ذکر است که این بازیکن به خاطر مخالفت منصوریان فرصت بازی با پیراهن پرسپولیس در نیم‌فصل دوم را از دست داد. و این مخالفت‌ها هم به خاطر جلب نظر طرفداران استقلال بود و منصوریان بسیار تلاش کرد که بیرانوند را با خود به تیم سابقش ببرد اما حالا همین شخص مدعی است که اجازه نداده است ستاره مثل سید جلال به استقلال برود. او چه در زمانی که مربی نفت بود و چه در مقطعی که و حتی ذوب از هیچ تلاشی برای خوشحالی و جلب‌توجه هواداران استقلال دریغ نمی‌کرد و وقتی سرمربی استقلال شد مرتباً برای پرسپولیسی‌ها رجز می‌خواند.

همان‌طور که گفته شد او در فصلی که سرمربی استقلال بود  ستاره‌های به‌مراتب گران‌تر از امیری را جذب کرد. سند آن لیستی که آن زمان سازمان لیگ منتشر کرد که نشان می‌داد استقلال ۸ بازیکن میلیاردی و پرسپولیس تنها یک بازیکن میلیاردی دارد. آبی‌ها بالای ۱۹ میلیارد در آن فصل برای کادر فنی و بازیکنان خود هزینه کردند، این در حالی بود که جمع هزینه‌های پرسپولیس کمی بیش از ۱۷ میلیارد بود. طبق همین لیست با وحید امیری ۹۵۰ میلیون تومان قرارداد بستند که همان زمان استقلالی‌ها به بازیکنانی نظیر فرشید باقری و محمدحسین کنعانی زادگان رقمی در همین حول‌وحوش پرداختند. جالب است که هر ۲ بازیکن در لیست پرسپولیس بودند. کنعانی زادگان که اصلا بازیکن خود این تیم بود و مشخص نشد باوجود داشتن قرارداد چطور با آبی‌ها بست. استقلالی‌ها چند بازیکنان میلیاردی هستند که کاوه رضایی و بختیار رحمانی برخی از آن‌ها بودند که در همان تابستان آبی‌پوش شدند. محمدامین حاج محمدی، وریا غفوری، سید مهدی رحمتی و امید ابراهیمی نیز سایر ستاره‌هایی که رقم دستمزد آن‌ها بالای۱ میلیارد ثبت‌شده بود بماند بعدها مشخص شد بازیکنانی مثل کاوه رضایی آپشن هایی در قرارداد خود داشتند و اضافه‌تر از چیزی که ثبت‌شده مبلغی را دریافت کردند. ختم کلام اینکه استقلال نه‌تنها پول خرید امیری را داشت که حاضر بود بیشتر از پرسپولیس به این بازیکن بپردازد اما خود این بازیکن تمایلی به حضور در جمع آبی‌ها نداشت. البته که او با رقم خوبی سرخپوش شد و این برای بازیکنی که ملی‌پوش بود عجیب نبود.