ابراهیم فتاحی – خبرنگار:‌ پرسپولیس از سه شنبه این هفته وارد ماراتنی می‌شود که اگر خوب پیش برود، خیلی بیشتر از ۱۲ روز به طول خواهد انجامید. هر ۳ روز یک مسابقه، یعنی این‌که باید تک تک حرکات حساب شده باشد تا کم نیاوریم.

در این شرایط عمیقا باور داریم که در کنار مسایل بدنی و تاکتیکی، مسایل روانی و فکری تعیین کننده خواهد بود. پرسپولیس قبل از هر چیز باید به خودباوری عمیق خود بازگردد. صد البته امر تعیین کننده‌ای است که مهره‌ها چگونه چیده شوند و در چه سطح از آمادگی باشند. این مساله را دربی هم تجربه کردیم ولی برای اتخاذ تصمیم‌های درست لازم است که پرسپولیس فلسفه روشن و درستی داشته باشد.
واقعیت امر این‌که از قبل بازی با دربی منتظر ظهور یک نشانه و یک نور امیدبخش از تیم و به‌ویژه یحیی گل‌محمدی بودیم. واقعیت بدون تعارف این است که هرقدر هم بگوییم حمایت همه‌جانبه از سرمربی، فلسفه خانواده بزرگ پرسپولیس است، این امر بیش از شعار و حرف نخواهد بود، مگر این‌که سرمربی این احترام و اعتماد را به دست آورد. تجربه نشان می‌دهد که هرچند تمام آنچه هواداران پرسپولیس می‌خواهند اقتدار، قهرمانی و پیروزی تیم‌شان است ولی یک چیزهایی فراتر از این هم وجود دارد که به رفتار و گفتار و فلسفه کسی که سرمربی پرسپولیس است بستگی دارد. این موضوع را می‌توان در گزینه‌ای مثل مصطفی دنیزلی تجربه کرد.
علی پروین برای نسل همدوره‌های خودش نمادی از این مساله بود هرچند کاریزمای ذاتی او هنوز هم به دل‌ها نفوذ می‌کند حتی اگر اطرافیانش او را دوره نکرده باشند.
برای نسل جدید هم به‌طورقطع برانکو چنین بود. این مساله به‌قدری جدی است که شاید بتوان گفت این روزها هواداران استقلال، بیش از آن‌که در جست‌وجوی قهرمانی به دنبال بازگشت استراماچونی باشند به دنبال یک برانکو برای خود می‌گردند. قبل از این‌ها به شفر چنین امیدی بسته بودند.
*یحیایی که منتظرش بودیم
و اما اگر بخواهیم حرف امروز خودمان را بزنیم. به پیام یحیی گل‌محمدی می‌رسیم. موج و انرژی مثبتی که مدت‌ها بود انتظارش را می‌کشیدیم. از قبل دربی. نمی‌خواهیم بگوییم همه‌چیز در این‌ها خلاصه می‌شود. برای موفقیت در پرسپولیس باید همه ‌فن‌حریف باشی. ولی این چیزها هم خیلی مهم است. حالا شاید راحت‌تر بتوانیم بگوییم که آن مصاحبه بعد از دربی و نه خود دربی خیلی ما را نگران کرده بود. بالاخره هرکسی با باور خودش پیش می‌رود با تحلیلی که ما از دلایل موفقیت پرسپولیس در این چند سال داشتیم باید هم نگران می‌شدیم. هر کس به یحیی گفت که آن مصاحبه، بذر تردید را پخش کرد برای او دوست دانایی است. حالا می‌توانیم به یحیی بگوییم همین پیام اخیر، یکی از آن کارهای قشنگ و تأثیرگذاری بود که می‌توانست انجام بدهد. بله این خیلی مهم است که روی دیگران تأثیر بگذاریم.
این پیام صرفاً چند کلمه و جمله نبود. امید بود. انگیزه بود. نتیجه می‌تواند هر چیزی باشد چون به عوامل زیادی بستگی دارد ولی این تأثیر جای خودش را دارد.
متأسفانه امروز کسی به یاد نمی‌آورد آن مهلتی که از سوی هواداران به برانکو داشتیم از چه مسایلی نشات می‌گرفت. البته گفتار او فقط حرف نبود. نمایش نبود. از باورش بود. از دل و فکر برآمد و لاجرم هم بر دل و هم بر فکر نشست. پیام اخیر یحیی را هم می‌توان در همین سطح رده‌بندی کرد. وقتی از باور باشد بالاخره راه خودش را در کائنات پیدا می‌کند. با عمل که آمیخته شود راهش را به تیم و هواداران باز می‌کند. شاید این ذوق‌زدگی عجیب و زیاده‌روی تلقی شود ولی این‌طور نیست. مدتی بود که منتظر این نشانه بودیم.
به‌عنوان نگارنده این مطلب احساس می‌کنم یحیی خود باید بعد گفتن این حرف‌ها یک حس رهایی داشته باشد. باید خود را رها می‌کرد تا مردانش هم خود را از زیر بار روانی که روی ذهن آن‌ها سنگینی می‌کند، رها کنند. این مهم‌ترین کاری است که باید انجام می‌دادیم. طراحی یک ترکیب خوب و اتخاذ شیوه بازی هوشمندانه و اقتصادی مهم است ولی قبل از همه این‌ها نیاز بود که چنین اتفاقی روی بدهد.
به‌راستی که پرسپولیس به اتحاد، به انرژی‌های مثبت و به رهایی نیاز دارد تا بتواند پرواز کند. اگر این‌طور شود. آن‌وقت می‌توانیم بگوییم هرچه بادا باد. نتیجه هر چه شد، شد. چون در مسیر موفقیت حرکت خواهیم کرد. یحیی با پیامی که منتشر کرد یک‌بار دیگر نور را به خود و تیمش تاباند.
*داستان ادامه‌دار برانکو
و اما سوژه دیگر این روزهای پرسپولیس همچنان برانکو است. هواداران در فضای مجازی هشتگ «پول برانکو را پرداخت کنید» به راه انداختند. شاید این را باید نقطه مقابل هشتگ «استراماچونی برگردانید»، دانست. مساله این است که این خواست چیزی بیش از مطالبه از باشگاه است. این ‌یک مطالبه عمومی از کسانی است که با تصمیم‌سازی‌های خود این مشکل را برای پرسپولیس پدید آورده‌اند. در ابتدا موجبات جدایی او را فراهم آوردند و بعد هم مانع بسته شدن پرونده مالی با هزینه‌های به‌مراتب کمتر شدند. روز گذشته معاون اقتصادی باشگاه این موضوع را مطرح کرد که باشگاه در آستانه توافق نهایی با ۲ اسپانسر است که با نهایی شدن موضوع ، مبالغی به‌حساب باشگاه واریز خواهد شد، برای تسویه‌حساب با برانکو اختصاص می‌یابد.
با فرض تحقق این امر بازهم به نظر نگارنده، جای خوشحالی نیست. پرسپولیس، از هزینه‌های دیگر خود می‌زند تا این پول را برای اجرای حکم صادره، اختصاص دهد. همچنان این بحث باقی می‌ماند که چرا نباید مقصران امر که هنوز بر مسند امور هستند برای جبران اشتباه خود و عوامل خود قدمی بردارند.
نکته دیگر دراین‌باره شائبه‌ای بود که بعضی درباره نحوه اجرای حکم مطرح کردند. آن‌ها عنوان می‌کنند که اگر پرسپولیس به محرومیت از نقل و انتقالات محکوم شود. چنین حکمی از ابتدای فصل نقل و انتقالات را شامل می‌شود و این به معنای آن است که بازیکنان جدید پرسپولیس نمی‌توانند پرسپولیس را همراهی کنند. این در حالی است که عطف به ما سبق نشدن احکام، یک اصل جهانی است. از سوی دیگر در بخش دوم از ماده ۱۰ آیین‌نامه انضباطی فیفا درباره زمان شروع محدودیت‌ها و محرومیت‌های ناشی از صدور احکام توضیح داده‌شده است.
در بند یک از این بخش آیین‌نامه آمده است: شروع محرومیت از روزی خواهد بود که تخلف صورت گرفته باشد. پرسپولیس تا قبل از ۲۲ شهریور که موعد سررسید پرداخت مطالبه برانکو و اجرای ابلاغ کمیته انضباطی فیفا بود، اصلاً متخلف به‌حساب نمی‌آید.
همچنین دربند ۴ از این بخش نیز آمده است: از روزی که تصمیم شورای حل اختلاف، کمیته تعیین وضعیت بازیکنان فیفا یا دادگاه عالی ورزش CAS نهایی و قابل‌اجرا باشد که هنوز به این روز هم نرسیده‌ایم. ازاین‌رو انتظار نمی‌رود که حکم فیفا بخواهد روی قراردادهای منعقدشده، تأثیر بگذارد. موضوعی که نور شرق، رییس کمیته تعیین وضعیت فدراسیون فوتبال، نیز آن را تصریح کرده است.