در مورد مهدی رسول‌پناه، خود وی در رسیدن شرایط به نقطه‌ای که امکان ادامه بقای او در پست مذکور باشد، اصلا وجود نداشت.
مدیرعامل جدید پرسپولیس هم جعفر سمیعی از مدیران ارشد وزارت ورزش و جوانان بود. از سه‌شنبه‌شب کاملا محرز شده بود که هواداران، رسانه‌ها و کاندیداهایی که از فرط اطمینان به حضور وی در حال چینش نفرات بودند، سر کار هستند. به‌عنوان مثال یکی از کسانی که خیلی سنگ یکی از مدیران سابق پرسپولیس را به سینه می‌زد و حاضر نبود هیچ خبر دیگری را بشنود، روز چهارشنبه چرخش خود را بروز داد. از صبح چهارشنبه معلوم شد که مسعود سلطانی فر به هیات مدیره خواهد گفت که یکی از معاونان یا مدیران ارشد وزارت را برگزیند. نفراتی چون علی‌نژاد و احمدی منتفی شده بودند. شک به سمت تقی‌زاده رفته بود که آن هم منتفی شد. کما‌کان تمام اخبار موثق، حکایت از حضور یک نفر از وزارت داشت و البته باید اذعان کرد که جعفر سمیعی یکی از آخرین نفراتی بود که ذهن‌ها به سمت او می رفت. مدیرکل حراست وزارت ورزش و جوانان که در حوزه کاری خودش در نقاط مهمی تجربه فعالیت داشته است. از شهرداری تهران تا وزارت کشور و سازمان سنجش به‌عنوان محل‌های خدمت وی نام‌برده شده است. از حضور وی در پدافند غیرعامل هم گفته‌اند و البته آشنایی با فوتبال را از زمان فعالیت در کمیته امنیتی و انتظامی تجربه کرد.
*ناشناخته‌ای که به زودی همه او را خواهند شناخت
همه بسیار کنجکاو هستند تا او را بهتر بشناسند و از گذشته‌اش و نوع تفکرات و نحوه تعاملاتش بیشتر بدانند. به نظر بتوان گفت که هنوز مرموز و ناشناخته است. البته این مساله زیاد به طول نخواهد انجامید، با حضور در پرسپولیس سمیعی به یکی از شناخته‌شده‌ترین چهره‌ها بدل می‌شود و فعالیت‌های او درگذشته نیز از این قاعده مستثنی نخواهد بود.
نام کامل او یعنی جعفر سمیعی ظفرقندی، نگارنده را به یاد قاضی صابری ظفرقندی می‌اندازد که در مقطعی به‌عنوان رییس کمیته انضباطی باشگاه پرسپولیس فعالیت داشت که البته هیچ ارتباطی بین آن‌ها عنوان نشده است.
*مدیرعامل پرسپولیس، نه مدیر حراست
بیشتر آشنایی با وی به موضع‌گیری‌های او نسبت به فساد در فوتبال مربوط می‌شود. پس از آن که محمد دادگان در بهار امسال در مصاحبه‌ای گفت که وزارت اطلاعات باید به فساد در فوتبال و وزارت ورزش و جوانان ورود کند. بحث‌های ناشی از نوع قرارداد با ویلموتس، بالا گرفت. در نیمه مرداد بود که مسعود سلطانی فر هم رسما گفت؛ در مبارزه با فساد جدی است و به زودی در این باره خبرهایی شنیده خواهد شد. خبرهایی که البته منتظر شنیدنش هستیم. در همان زمان بعضی رسانه‌ها می‌خواستند که عملکرد فرزندان بعضی مدیران ارشد ورزش و شخص وزیر هم بررسی شود. این موارد البته شاید به‌صورت مستقیم به این مطلب و پرسپولیس مربوط نشوند ولی بی‌ربط هم نیستند. جعفر سمیعی از چنین فضای پر گردوغباری به پرسپولیس آمده است که در آن بحث قراردادها چه در بخش اقتصادی و چه در بخش ورزشی و بازیکنان بسیار جدی مطرح بوده و رسیدگی به آن‌ها یک مطالبه عمومی است.
در این میان نگاهی به رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی، روشن می‌کند توجه به این بُعد از فعالیت مدیرعامل جدید پرسپولیس در تمام موارد از سر خیرخواهی برای فوتبال نیست.
در این نگاه متوجه می‌شویم که سابقه حراستی مدیر جدید به یک اسم رمز بدل شده تا بعدها او را در این بخش به چالش بکشند. ترسناک جلوه دادن کار با پرسپولیس هم می‌تواند ازجمله این اهداف باشد. در این میان بعضی شاید تلاش کنند او را به سمت و سویی ببرند که از جنبه‌های دیگر و مهم فعالیت خود غافل بماند یا این‌که آن بخش را کمرنگ کنند. هرچند خود او و هیات مدیره بر مبارزه با فساد تاکید می‌کنند ولی فراموش نکنیم که جعفر سمیعی دیگر مدیرعامل پرسپولیس است. یعنی بالاترین فرد اجرایی در باشگاه. کسی که باید به امور اجرایی در تمام ابعاد آن توجه کند.
از طرفی فراموش نکنیم که جریان مبارزه با باندهای مافیایی فوتبال که به‌عنوان عامل ایجاد فساد مالی معرفی می‌شوند، نمی‌تواند خیلی متفاوت با فضای کل فوتبال و ورزش کشور دنبال شود.
*از ۳ هدف اصلی تا اولین حرکت مدیرعامل جدید
مدیرعامل جدید پرسپولیس برای آغاز به کار خود در پرسپولیس، اصول پنج‌گانه‌ای را برای اهداف خود مطرح کرد که آن‌ها را می‌توان به ۲ بخش کوتاه‌مدت و میان‌مدت تقسیم کرد. از این موارد، ۳ مورد اولی که توسط وی در اولین مصاحبه، تبیین شد در بیانیه هیات مدیره هم مورد تاکید ویژه و به‌عنوان دلایل انتخاب او اعلام شدند. ایجاد شرایط لازم برای ادامه مسیر پرسپولیس تا قهرمانی آسیا، تسریع روند خصوصی‌سازی و مبارزه با فساد، ۳ موردی هستند که از آن صحبت کردیم.
همین موارد هم کافی است تا بگوییم که وی در شروع به کار خود، فرصت نفس کشیدن نخواهد داشت و با یک برنامه کاری سنگین روبرو خواهد بود و در این بین به نظر مسوولیت زیادی از ابراهیم شکوری بخواهد. سمیعی در اولین حرکت خود یک انتخاب ورزشی از میان بازیکنان سابق تیم داشت. البته این‌که شکوری چگونه بتواند در تعامل ورزشی با یحیی گل‌محمدی و افشین پیروانی قرار بگیرد، هنری است که باید در او ببینیم. تا نه اختلالی در کار تیم پیش بیاید و نه در اعمال مدیریت و طی شدن سلسله مراتب و انضباط تشکیلاتی که بدون آن سنگ روی سنگ بند نمی‌شود و باور کنید خود این می‌تواند یک چالش بزرگ باشد که باید بتوانند آن را به‌خوبی پشت سر بگذارند.
ابراهیم شکوری به جهت حضور به‌عنوان سرپرست دبیر کلی فدراسیون، تا حدودی وزن گرفته است و باید دید در عرصه جدید چه می‌کند. هر دو گزینه جدایی تلخ و کاندید شدن برای مدیرعاملی بعد از مدیرعامل فعلی برابر او قرار دارد. اولین اقدام سمیعی هم به‌نوبه خود امیدوارکننده بود. البته این جدای از نقطه نظرات متفاوت است که به هر حال درباره هر فردی وجود دارد. درباره او گفته می‌شد که مدیر ورزشی خواهد شد ولی با توجه به تجربه کار اجرایی در فدراسیون فوتبال و این‌که معاونت اجرایی دومین جایگاه باشگاه، بعد از مدیرعامل است، این مسوولیت به وی داده شد.
*از قرارداد کارگزار تا دخل و تصرف غیرقانونی در واگذاری سهام
از سوی دیگر صحبت‌های جعفر سمیعی درباره سرلوحه بودن مبارزه با فساد، انتظاراتی را به شکل ویژه‌تری به وجود آورده است. در وهله اول توقع این است که بیشترین حساسیت برای مبارزه با فساد روی بحث فرایند خصوصی‌سازی و واگذاری سهام باشگاه باشد که در به‌عنوان هدف دوم مطرح شد. تاکنون در حوزه ورزش، موضوعی وسوسه انگیزتر از سهام پرسپولیس وجود نداشته است. هرچند متولی اصلی این امر نهادهای بالادستی هستند ولی قطعا از دست مدیرعامل شرکت هم کارهای زیادی برمی‌آید تا جلوی خیلی از بده و بستان‌ها و زد و بندها گرفته شود. عرصه خصوصی‌سازی کشور پر از اشتباهاتی است که آثار سوء آن‌ها تا سال‌ها متوجه با ارزش‌ترین مجموعه‌های اقتصادی کشور بوده است. فساد موجود در اموری مثل نقل و انتقالات فوتبال، در مقابل این موارد عددی به۹ حساب نمی‌آیند، هرچند در حوزه فوتبال، مهم و در موفقیت باشگاه و تیم تعیین‌کننده هستند.
از انتظارات دیگر که مدیرعامل پرسپولیس از سوی بخشی از بدنه هواداران، آن را دریافت خواهد کرد، مساله قرارداد موجود با کارگزار برند باشگاه است. قرارداد اولیه به‌قدری بد بود که به نظر یک بدبینی غیرقابل محو شدن را ایجاد کرده است. افراد ذینفع و نحوه انتخاب همیشه از موارد مورد سوال برای پاره‌ای از رسانه‌ها و هواداران بوده است که در روزهای آینده حتما دوباره سراغش را می‌گیرند. این سخن به معنای آن نیست که بگوییم؛ مساله‌ای وجود دارد یا نه؟ بلکه درباره مسایلی که مطرح شد سخن می‌گوییم. درباره ابهام‌هایی که تاکنون چه برای پرسپولیس و چه برای کارگزار مشکلات و حواشی و گوناگون به همراه داشته است و بی‌تردید ادامه این فضا، مانع از فعالیت اقتصادی مؤثر خواهد بود.
*بازسازی ساختاری آری، کمیته فنی…!
جعفر سمیعی استفاده از ظرفیت پیشکسوتان و هواداران را هم مطرح کرده است که در جای خود دیدگاه پسندیده‌ای است ولی ظرافت‌های زیادی لازم دارد. جدا کردن سره از ناسره کار آسانی نخواهد بود. از سوی دیگر وقتی مثلا فرض بر استفاده از پیشکسوتان است، گروهی که بیرون می‌ماند، ممکن است هر اقدامی برای قرار گرفتن در بازی انجام دهد. از سوی دیگر ما در فوتبال ایران، تجربه خوبی از کمیته‌های فنی نداریم. کمیته فنی معمولا منشاء حاشیه شده است. حتی زمانی که آن‌ها مشکلی ایجاد نکرده‌اند از حضورشان سوءاستفاده شده تا یکسری گمانه‌زنی‌ها و حواشی مطرح شود. هواداران هم در شبکه‌های اجتماعی، چنین نگرانی را مطرح می‌کنند. به نظر باید در این باره بازنگری و توجه صورت بگیرد.
البته این نگاه کلی درست است که باشگاه ازنظر ساختاری به بازسازی نیاز دارد. این مساله از سوی مهدی رسول‌پناه نیز به‌عنوان یکی از اهداف مطرح شد ولی در عمل شاهد نقصان بیشتر هم بودیم. تا جایی که در حال حاضر چند معاونت و مدیریت بدون مسوول و متولی باقی مانده است.
*از بهزاد کتیرایی تا جعفر سمیعی
به‌طورکلی باید منتظر بود و عملکردها را دید و بعد قضاوت کرد. این‌که در ساعات گذشته شاهد بعضی هجمه‌ها بودیم اصلا امری طبیعی نیست. بخشی از واکنش‌ها در شبکه‌های اجتماعی شاید از این منظر قابل توضیح باشد که به هر حال بخشی از مردم با شنیدن عبارت حراست، واکنش منفی نشان می‌دهند ولی فضای فوتبال متفاوت است. این تصویر حداقل از زمان مدیرکلی زنده‌یاد بهزاد کتیرایی در حراست وزارت ورزش تغییر کرد و به آن حال و هوای دیگری داد و بسیاری از او به نیکی یاد می‌کنند. تا حدی که در مقاطعی حتی از او به‌عنوان کاندیدایی بالقوه برای مدیریت پرسپولیس هم یادشده بود.
*هواداران نگران، یک‌طرف، هجمه‌های مشکوک طرف دیگر
بخشی از حساسیت‌ها هم شاید ناشی از تجربه جدایی برانکو در زمان ایرج عرب باشد ولی او هم حداقل یک فضای امنیتی و پلیسی به وجود نیاورده بود. البته صف هواداران نگران را باید از آن‌هایی که هدفمند هجمه می‌آورند جدا کرد. آن‌هایی که شاید از حرف زدن درباره مبارزه با فساد هم ملتهب می‌شوند یا این‌که از عدم انتخاب کاندیدای خود ناراحت هستند. به هر حال همه باید منتظر بمانیم و ببینیم مدیر جدید چه می‌کند. تلاش برای تضعیف او قبل از این‌که کار را شروع کرده باشد هم به سود پرسپولیس نخواهد بود.