تمدید قرارداد ۴ ساله مهدی عبدی، تمدید با سیامک نعمتی و … مواردی بوده که باشگاه در این چند روز انجام داده.
وقتی در کوران مسابقات قرارداد بازیکنان و حتی کادر تمدید می‌شود، دیگر خیال بازیکن، باشگاه و هوادار حداقل در جریان فصل راحت است. در این شرایط بازیکن دیگر حواسش را به تمرین و موفقیت تیم خواهد بود و دیگر دغدغه‌ای به نام قرارداد وجود ندارد. با این حال این کار می‌تواند مزایا و معایبی هم داشته باشد که در زیر می‌خواهیم به این مسایل بپردازیم.
ماجرای شجاع و ترابی تکرار نشود
مهم‌ترین سوالی که بعد از تمدیدها مطرح می‌شود این است که چه تضمینی وجود دارد که بازیکنان تمدید کننده سرنوشتی مانند شجاع خلیل زاده و ترابی پیدا نکنند. همان‌طور که می دانید شجاع خلیل زاده و مهدی ترابی که به لیگ ستارگان قطر پیوسته‌اند، با باشگاه پرسپولیس قرارداد داشتند اما با تکیه بر برخی بندها در قراردادشان، به‌راحتی قرارداد خود را با پرسپولیس لغو کردند و بدون پرداخت ریالی به باشگاه، مسافر قطر شدند. مسلما تجربه شجاع و ترابی می‌تواند به مدیریت باشگاه کمک کند تا دیگر نقره‌داغ نشوند و اگر بازیکنی قصد جدایی داشت حداقل بشود از او درآمدزایی کرد.
بندهای جدایی را لغو کنید!
یکی از بزرگ‌ترین مشکلات و چالش‌های مدیران باشگاه پرسپولیس، وجود برخی بندهای جدایی عجیب و غریب در قرارداد بازیکنان است. بندهایی که به‌راحتی شجاع خلیل زاده و مهدی ترابی را از پرسپولیس گرفت و دست یحیی را خالی کرد. مسلما مدیریت باشگاه در تمدیدهای جدید این موضوع را لحاظ خواهد کرد و دیگر نباید شاهد برخی بندهای جدایی عجیب در قرارداد بازیکنان باشیم.
باشگاه به تعهداتش عمل کند
تمدید یا انعقاد قرارداد یک بحث است، انجام به تعهدات یک بحث دیگر. وقتی باشگاه با یک بازیکن یا مربی تمدید می‌کند باید به تعهدات مالی و معنوی خودش هم پایبند باشد. اگر باشگاه به قول و قرارهایش پایبند باشد، بازیکن حتی در صورت داشتن بند جدایی در قراردادش (مثل مساله شجاع و ترابی) نمی‌تواند یکطرفه قراردادش را فسخ کند و رایگان از پرسپولیس جدا شود. این وظیفه باشگاه است که طوری رفتار و عمل کند تا چنین اتفاقی رخ ندهد.
جوان‌ها در اولویت باشند
در تمام باشگاه‌های دنیا، بازیکنان جوان و مستعد در صف اول تمدید قرارداد قرار دارند. شما وقتی بازیکن جوان و مستعدی دارید باید قراردادش را به‌صورت بلندمدت تمدید کنید (مانند مهدی عبدی) تا خیال‌تان راحت باشد. در این صورت هم خیال باشگاه از بابت داشتن بازیکن برای بلندمدت راحت است، هم اگر پیشنهاد خارجی برسد باشگاه می‌تواند با در دست داشتن ابتکار عمل، سود مالی فراوانی بکند. عبدی، برزگر، حسین پور، سید احسان حسینی و … از این دست بازیکنان هستند که باید با آن‌ها به‌صورت بلندمدت تمدید قرارداد شود.
زیر بار هر بند و شرطی نروید
مساله مهم در پروسه بستن یا تمدید قرارداد وجود دارد این است که باشگاه زیر بار هر بند و شرطی نرود. مثال درست این موضوع در پرونده شاهین طاهرخانی بود، بازیکنی جوان و گمنام که در پروسه بستن قرارداد با پرسپولیس شرط کرده بود که در قراردادش بند جدایی ۱۰۰ هزار دلاری گنجانده شود تا هر زمانی خواست از پرسپولیس جدا شود. باشگاه پرسپولیس به‌درستی و با قاطعیت مقابل این خواسته نامعقول ایستاد. واقعیت این است که در تمام موارد باید چنین اتفاقی رخ بدهد. یعنی باشگاه باید با برخی درخواست‌های بازیکن در چارچوب شرایط خودش موافقت کند اما به هیچ عنوان نباید زیر بار بند یا شرطی عجیب برود.
پای ایجنت های منفعت‌طلب را از باشگاه قطع کنید!
در تمام دنیا بازیکنان و مربیان ایجنت دارند و با حضور آن‌ها قرارداد امضا می‌کنند. ایجنت ها در نقش وکیل بازیکن به دنبال منافع بازیکن و خودشان هستند که امری طبیعی است. مساله اما اینجاست که برخی ایجنت ها با توسل به برخی حقه‌ها و فشارها می‌خواهند به‌قول‌معروف میخ خود را به تخته بزنند. در این مواقع باشگاه باید بدون هیچ رودربایستی با این ایجنت های منفعت‌طلب برخورد کنند و پای آن‌ها را از باشگاه قطع کنند. در چند سال گذشته باشگاه پرسپولیس بیشتر از اینکه از بازیکن یا مربی ضربه بخورد، از برخی ایجنت ها ضربه خورده است.
بیرانوند و بشار نمونه‌های قرارداد درست
علیرضا بیرانوند که چند ماهی است پرسپولیس را به مقصد آنتورپ ترک کرده، یک نمونه مهم از یک قرارداد درست است. بیرانوند در زمان طاهری قراردادی ۵ ساله با پرسپولیس بست. بعد از آن‌وقتی پیشنهاد اروپایی برای بیرانوند آمد، باشگاه توانست با یک رفتار حرفه‌ای هم بیرانوند را بفروشد و هم تا آخر فصل از این ستاره استفاده کند. ضمن اینکه انتقال بیرانوند به بلژیک برای پرسپولیس ۷۰۰ هزار دلار درآمدزایی کرد که مبلغ قابل‌توجهی بود. این یعنی می‌شود در ایران و پرسپولیس هم به‌صورت حرفه‌ای از بازیکن درآمدزایی کرد.
بشار رسن دومین نمونه یک رفتار خوب در یک قرارداد خوب بود. بعد از صعود پرسپولیس به فینال لیگ قهرمانان آسیا بشار رسن از قطر پیشنهاد خوبی دریافت کرد. در قرارداد بشار بندی وجود داشت که باشگاه در صورت عدم پرداخت مبلغی مشخص در تاریخی مشخص دیگر کنترلی روی او نداشت و بشار می‌توانست بدون پرداخت مبلغی جدا شود. اتفاقا این مساله تا دقیقه ۹۰ هم در حال رخ دادن بود که باشگاه طلبش را پرداخت کرد تا این بند فعال نشود. بعد از این اتفاق حال ابتکار عمل دست باشگاه بود، مدیران باشگاه هم با جدایی بشار در مقطع فعلی مخالفت کردند تا این ستاره عراقی حداقل تا نیم‌فصل پرسپولیسی بماند. این یعنی اگر باشگاه به تعهداتش عمل کند بازیکن دیگر نمی‌تواند خیلی ساده تیم را ترک کند و اگر قصد جدایی داشته باشد باید باشگاه پرسپولیس را ازنظر مالی راضی کند.
حرفه‌ای ببند، حرفه‌ای استفاده کن!
لپ مطلب این است که وقتی باشگاه پرسپولیس با یک مربی یا بازیکن قرارداد محکم و حرفه‌ای ببندد و البته به تعهداتش عمل کند می‌تواند ازنظر مادی و معنوی سود ببرد. بستن یک قرارداد سفت‌وسخت کار مشکلی نیست و فقط مدیران باشگاه باید با در نظر گرفتن منافع پرسپولیس قراردادی حرفه‌ای امضا کنند و به‌قول‌معروف زیر بار هر بند و شرطی هم نرود.
