همه‌چیز به یک‌باره بر هم‌ریخت. یک شادی گل که امری عادی بود و در همان قطر هم اتفاق افتاد و اصلا حساسیت‌برانگیز نشده بود، با یک شیطنت مساله ساز شد و کنفدراسیون فوتبال آسیا هم دیگر کوتاه نیامد.

طبعا قضاوت بسیاری این بود که این اقدام کنفدراسیون فوتبال لطفی از سوی آن‌ها به السد بود و بعد هم این ایده مطرح شد که شاید این اقدام تلاشی برای اهدای جام به شرق آسیا، آن‌هم بعد از قهرمانی سال قبل الهلال بود.

همه این شائبه‌ها وجود داشت ولی شاید بهتر بود از این زاویه به قضیه نگاه کنیم که ممکن است پای هیچ‌یک از این مسایل در میان نباشد و حساسیت زیادی که وجود دارد به دلیل آن است که مرکز تجمع زیستی چشم‌بادامی‌ها در منطقه آسیاست. چراکه بهتر بود این‌طور فکر کنیم چون می‌توانست روی رفتار حمایتی و همچنین دفاعیات وکلا تاثیری بگذارد که ما را به نتیجه بهتری برساند. البته باید قبول کنیم ما در کل خودخواه‌تر از آن هستیم که احتمالی برای اشتباه خودمان قائل باشیم و در ادامه اشاره خواهیم کرد این مساله، کجا به ضرر آل‌کثیر و پرسپولیس شد.

*آخرین وضعیت عیسی در CAS

قبل از توضیح بیشتر درباره موضوعی که مطرح شد بد نیست، نگاهی به شرایط کنونی داشته باشیم. مساله این است که پرونده را به ‌دادگاه داوری ورزش برده‌ایم و تنها ارزش این کار به اخذ دستور موقت است. این دستور را نگیریم، پرسپولیس آن را دنبال نخواهد کرد و دلیلی هم برای پیگیری وجود ندارد. چون تا دادگاه بخواهد رای خود را صادر کند. آل‌کثیر احتمالا گلزنی خودش را هم شروع کرده است. نکته مثبت این جاست که دادگاه داوری ورزش ابتدا صدور یا عدم صدور دستور موقت را بررسی می‌کند و بعد پرونده برای دادرسی می‌رود و باید برای آن هزینه پرداخت شود.

طبق اعلام وکیل پرونده، این موضوع دوشنبه یا سه‌شنبه آینده معلوم خواهد شد و این در حالی است که به کنفدراسیون فوتبال آسیا هم اطلاع داده‌شده است که باشگاه پرسپولیس به رای آن‌ها اعتراض کرده و دستور موقت هم خواسته است. حالا در کنار این مساله که پرسپولیس در لایحه خود چه نوشته است و به چه نکاتی اشاره‌کرده است، واکنش کنفدراسیون هم تعیین‌کننده خواهد بود.

*امیدوار باشید، دل نبندید، تیم را هوایی نکنید

مساله این است که امیدهایی وجود دارد ولی نباید خیالبافی هم بکنیم. قرار نیست به‌قدری قضیه را جدی بگیریم که بعد اگر نشد دوباره به هم بریزیم. حالا هوادار یک‌چند تا حرف درشت در فضای مجازی می‌زند و خودش را خالی می‌کند ولی مساله اصلی، تیم است. خب خطرناک‌ترین وضعیت این است که کادر فنی و یحیی بخواهند در برنامه‌های فنی خود احتمال برگشتن عیسی را در نظر بگیرند. این مساله می‌تواند ضربه جبران‌ناپذیری به تیم بزند و با شناختی که داریم این احتمال تقریبا رد می‌شود. گل محمدی دیگر یک مربی با تجربه است. از شواهد و قراین هم برمی‌آید که وی پایه بازی تیمش را بر اساس عبدی و رمضانی برای خط حمله گذاشته است. تا این جا هم قرار است رمضانی حریف را خسته کند و بعد عبدی بیاید. حالا وقتی که عبدی می‌آید وضعیت خط میانی برای تغذیه او چگونه باشد، یک بحث دیگر است. یحیی برای جواب بعضی همین سوالات روی بازی‌های لیگ برتر حساب کرد.

خلاصه مطلب این است که بله امیدواری وجود دارد ولی پرسپولیس روی یک احتمال ضعیف برنامه‌ریزی نکرده است. لازم است که همه ما هم حواس‌مان باشد بی‌دلیل ذهن تیم را به سمتی نبریم که چون نشد بخواهد تاثیر منفی روی کار آن‌ها داشته باشد.

*حواس عبدی و رمضانی را پرت نکنیم

حتی خود ما هم اصلا به این سوژه ورود نمی‌کردیم اگر وکیل پرونده مدام درباره این پرونده صحبت نمی‌کرد. البته دیروز مسوولان باشگاه نیز ناچار به اظهارنظر دراین‌باره شدند. ما باید حواس‌مان باشد که معلوم نیست عیسی را داشته باشیم ولی قطعا رمضانی و عبدی را داریم. به هر حال تعدد اخبار در این ارتباط می‌تواند آن‌ها را ازنظر ذهنی و احساسی تحت‌الشعاع قرار بدهد و باید بیشتر متوجه این مساله باشیم. نکته‌ای که به نظر از آن غفلت شده است.

به هر حال رویه مرسومی نیست که دادگاه داوری ورزش بخواهد برای توقف آرا، حکم بدهد. اگر شد که خوش به حال ما ولی طوری برنامه‌ریزی کنیم که اگر نشد. مهاجمان، خود آل‌کثیر و تیم لطمه نبینند. این را هم فقط نباید از مقام‌های باشگاه و تیم انتظار داشته باشیم. این مسوولیت بر عهده هواداران و رسانه‌ها نیز هست.

*آل‌کثیر اصلا در شرایط مطلوب قرار دارد؟

البته در این شرایط یک سوال این است که فرض کنیم دستور موقت هم گرفتیم، شرایط آل کثیر چگونه است؟ آماده مسابقه است؟ اصلا شک نداریم که یحیی بازیکنش را به حال خود رها نکرده است. به نظر بدنساز تیم هم به او برنامه داده است تا خود را ازنظر بدنی مطلوب نگه دارد. در این ارتباط سوال کردیم و جواب‌هایی که گرفتیم هم موید همین نکته بود ولی فراموش نکنیم که آمادگی در جریان تمرینات انفرادی قابل مقایسه با آمادگی در زمان تمرین تیمی نیست.

پرسپولیس روز بعد از بازی با ذوب‌آهن راهی دوحه قطر خواهد شد و آل کثیر همراه تیم نیست. البته همه کارها انجام‌شده است تا او آماده پرواز باشد اگر دادگاه داوری ورزش ما را سورپرایز کند.

*بازی پاری‌سن ‌ژرمن و باشاک شهیر به ضرر پرسپولیس می‌شود

در این ماجرا یک‌جورهایی بداقبال هم هستیم. در میان تمام این روزهای خدا، ماجرای سه‌شنبه‌شب لیگ قهرمانان اروپا۲۰۲۱ در بازی پاری‌سن‌ژرمن و باشاک شهیر ترکیه باید درست در همین ایام روی می‌داد. در حالی که شاید در ایران بعضی از صفت سیاه برای توصیف افراد به‌عنوان یک جذابیت، استفاده کنند. استفاده همین کلمه که شاید به نظر خیلی از ما موردی نداشته باشد، بازی را به آشوب کشید و باعث شد تیم ترکیه‌ای با این اتهام به کمک‌داور چهارم که وی گفتار نژادپرستانه داشته است زمین را ترک کند و تیم فرانسوی هم به حمایت از آن‌ها، این کار را انجام داد. خبر متوقف شدن بازی در لیگ قهرمانان اروپا هم که در چشم بر هم زدنی در تمام دنیا پیچید. البته قاعده این است که دادگاه‌ها باید بدون تاثیر پذیری از مسایل اطراف فقط بر اساس انصاف رای بدهند. آن‌هم در کشوری مثل سوییس ولی مگر می‌شود باور کرد اتفاقات سه‌شنبه‌شب فوتبال اروپا و موج خبری و اجتماعی که به راه انداخت، ذهن افراد را تحت تاثیر قرار ندهد. حالا هرقدر هم دلیل بیاوریم که آل‌کثیر منظوری نداشت و حتی یک نفر در شرق آسیا روی آن حساس نشده بود.

*شاید می‌توانست یک جور دیگر باشد

شاید هم به این دلیل بود که بعضی کارشناسان حقوقی عنوان می‌کردند که اصرار بر این که بازیکن عمدی در این کار نداشته است، فایده ندارد و باید از در دیگری وارد ‌شد.

بعد از تحلیل چندباره این موضوع و گفت وگو با افراد مختلف، همچنین بررسی بعضی اتفاقات مشابه، نگارنده بر این باور است که در این ماجرا اشتباهاتی رخ داد و فرصت‌هایی از دست رفت. شاید با عملکرد بهتر می‌شد شرایط را تغییر داد.

شاید اگر مدیریت جدید باشگاه زودتر مستقر شده بود با باز کردن در گفت‌وگو می‌توانست مسیر را تغییر دهد.

بزرگ ترین اشتباه را البته خود آل‌کثیر مرتکب شد که بعد از حکم اولیه باز هم این کار را انجام داد. اشتباه بعدی را بخشی از کسانی انجام دادند که به حمایت از این بازیکن و پرسپولیس با انتشار تصاویر او یا تقلید حرکت او پرداختند. گفته شد که حتی در کمیته استیناف مطرح گردید که حتی اگر بازیکن هم منظوری نداشت، رفتارش بدآموزی شد و منجر به ترغیب این جامعه به انجام این حرکت بعد از آن گردید که کنفدراسیون بر نژاد پرستانه بودن آن اصرار داشت.

در واقع به سادگی محبت و دلسوزی نسبت به این بازیکن با روش غلط، به ضرر او تمام شد و این تعارف بر نمی‌دارد.

مساله دیگر این بود که آل‌کثیر راهنمایی حقوقی نادرست شد. او باید به سرعت عذرخواهی رسمی می‌کرد. اصلا لازم نبود که هیچ تقصیری را گردن بگیرد. می‌توانست با تاکید بر این که منظوری نداشته است از تمام کسانی که شاید سهوا باعث ناراحتی آن‌ها شده است، عذرخواهی کند و موکدا بخواهد که هیچ‌کس تصاویر مربوط به این شادی او را باز نشر نکند. نمی‌گوییم حتما باعث تبرئه او می‌شد ولی قطعا وضعیت را بدتر نمی‌کرد.