این ملاقاتها در شرایطی صورت گرفته است که پرسپولیسیها برای جلوگیری از انتشار ویروس کرونا خود را قرنطینه کرده و ورود افراد متفرقه به تمرینات این تیم ممنوع اعلام شده است. همانطور که میدانید کشور میزبان محدودیتهای خاصی برای تیمهایی که در رقابتهای لیگ قهرمانان آسیا حاضر هستند در نظر گرفته است و سازمان لیگ به خاطر همین، ۲ مسابقه پرسپولیس را در هفتههای گذشته لغو کرد.
به گفته دکتر بهار حسن میرزایی اگر تست کرونای بازیکنی در نمونهگیری دوم که در قطر انجام میگیرد مثبت باشد با وجود اینکه قبل از ورود به قطر تست منفی ارائه داده باشد، به قرنطینه منتقل میشود و حق حضور در مسابقات را ندارد. به همین خاطر این افسر پزشکی AFC به باشگاه پرسپولیس توصیه کرده است تمامی تماسهای بازیکنان و اعضای کادر تیم در روزهای منتهی به ترک ایران با افراد خارج از مجموعه تیمشان را به حداقل برسانند تا خطری متوجه این تیم نباشد.
اما ظاهرا مسوولین هنوز متوجه شرایط حساس پرسپولیس نشدهاند، وگرنه حداقل توصیههای پزشکان را جدی میگرفتند. در نظر داشته باشید که بازیکنان حتی ارتباط با نزدیکان خود را هم قطع کردهاند که دوری از خانواده میتواند به لحاظ روحی به آنها آسیب بزند. ضمن اینکه لغو شدن بازیها، ضربه دیگری به تیم بود. وقتی اعضای تیم به این شدت پروتکلها را رعایت میکنند تا ویروس را از خود دور کنند، چرا برخیها باید شرایط تیم را به خطر بیندازند؟ بدون تعارف باید پرسید چرا پرسپولیس یکدفعه اینهمه برای مسوولین مهم و عزیز شده است؟ البته یافتن پاسخ این سوال خیلی مشکل نیست و اگر کمی به حافظه خود فشار بیاورید و گذشته را مرور کنید متوجه موضوع خواهید شد. مگر همین ۲ سال پیش وقتی پرسپولیس به فینال آسیا راه یافته بود، سلطانی فر در اردوی پرسپولیس پیش از دیدار با کاشیما حاضر نشد؟ حالا یک فلش بک به عقب بزنید و این ۲ سال را مرور کنید که دیگر در چه جاهایی وزیر ورزش و جوانان را کنار پرسپولیس دیدید; روز فینال وقتی مدالهای نقره را به بازیکنان پرسپولیس اهدا میکرد، در جشن قهرمانی لیگ، در جشن قهرمانی حذفی و حالا در آستانه فینال بزرگترین رویداد باشگاهی قاره. در واقع هر وقت بوی قهرمانی به مشام میرسد، مسوولین خود را به پرسپولیس میرسانند. فوتبالیها یک مثال جالبی دارند، پیروزی هزار پدر دارد و شکست یتیم است. این کاملترین جملهای است که میتوان در وصف حال این روزهای پرسپولیس گفت. حالا که پرسپولیس به موفقیت بزرگی نزدیک شده است، همه میخواهند آن را به نام خود مصادره کنند. ولی اگر خدا خواست و جام قهرمانی به پرسپولیس رسید این افتخار فقط از آن مجموعه پرسپولیس و هوادارانش است.
شاید ازنظر دیگران این حرفها ناسپاسی به نظر بیاید، ولی برای مایی که مسوولین را فقط در هنگامه خوشیها کنار تیم محبوب مان دیدهایم هیچ سلامی بدون طمع نیست! اگر غیر این است تا قبل از این کجا بودند؟ روزهایی که پرسپولیس درگیر تنش و حاشیه بود و هواداران شب و روز از خواب و خوراک افتاده بودند و مقابل وزارتخانه تجمع میکردند وزیر و اطرافیانش کجا بودند؟ وقتی برانکو و کالدرون به خاطر بدعهدیهای مدیران جدا میشدند؟ یا پرسپولیس پول نداشت تا قرارداد ستارههایش را تمدید کند؟ حتی زمانی که فیفا تیم پرسپولیس را به کسر امتیاز و سقوط تهدید کرد چطور؟ حرف و سخن دراینباره آنچنان زیاده است که اگر قرار به نوشتن باشد مثنوی هفتاد من کاغذ میشود، اما نمیخواهیم گذشته را نبش قبر کنیم و فقط یک سوال میپرسیم. در همین چند ماهی که پرسپولیس فینالیست شد وقتی یحیی گل محمدی درخواست کرد ستارههایش را حفظ کنند چرا کسی به خواستههای این مربی رسیدگی نکرد؟ حالا که این مربی تیمش را از آن شرایط وحشتناک که بی پولی بر سر باشگاه سایه انداخته بود و پرسپولیس با تیمی نصف و نیمه تمرینات پیش فصل را استارت زد تا به آرامش امروز برسد وزیر یادش افتاده که به پرسپولیس سر بزند؟ الان که نصف تیم جداشدهاند و پرسپولیس به لطف وطن فروشان بهترین مهاجمش را در فینال ندارد؟
خود شخص وزیر بهتر از هرکسی میداند که مدیر دستنشاندهاش چه به روزگار پرسپولیس آورد. نیازی نیست بگویم رسول پناه چه به سر سرمایه و آبرو این تیم آورد. اما در همین مدت که هواداران از دست این شخص خون گریه میکردند، جز برخورد بیتفاوت مسوولان چه واکنشی دیدند؟ مگر غیر از این است در روزهایی که دندانپزشک خصوصی وزیر یکی یکی ستارههای پرسپولیس را با بیتدبیریاش فراری میداد ، معاون وزیر شخصا به باشگاه رقیب رفت تا مشکلات استقلال را حل کند. اما همین جناب علی نژاد حتی حاضر نشد شنونده مشکلات پرسپولیس از زبان پیشکسوتانش باشد، ولی حالا میشنویم که با وزیر به اردوی پرسپولیس رفته است! امیدواریم همانطور که در این روزهای کرونایی، مسوولین قرنطینه را نقض کرده تا خود را در موفقیت های پرسپولیس شریک کنند، فردا روزی که این تیم به مشکلی دچار شد، دست یاری این تیم را پس نزنند و همینطور برای پرسپولیس وقت خالی داشته باشند!