راستی چه می‌شود که تیمی مثل پرسپولیس خاص از کار در می‌آید؟ چه می‌شود به قدری به این خاصیت عادت می‌کنیم که دیگر آن را نمی‌بینیم؟ نه این‌که فراموش کنیم، فقط نظر ما را جلب نمی‌کند؟ چرا یک باشگاهی مثل ذوب‌آهن هر چند با منظور دیگر دُرفشانی می‌کند و در این فوتبال که هر حرف بی‌سر و تهی از هر بی‌سر و پایی پذیرفته می‌شود هم مورد تمسخر قرار می‌گیرد باید به ما یادآوری کند که پرسپولیس فقط پر هوادارترین و محبوب‌ترین نیست. فقط پر حماسه‌ترین و پر افتخارترین پیشینه را ندارد، بلکه خاص است و این‌ها که گفتیم، همه بخشی از خاص بودن آن است.
*کارشان ز بدنامی به رسوایی کشید آخر
راستی چرا پرسپولیس به قدری خاص شد که در آن رژیم گذشته هزینه‌ها و برنامه‌ریزی‌ها شد که یک تاجی برابرش علم شود که پرسپولیس یکه‌تاز میدان نباشد؟ و البته بعدها همین تفکر به یادگار ماند؟ این خاص بودن از کجا آمده است؟ به نظر نمی‌توان به آن جواب دقیقی داد. فقط می‌دانیم پرسپولیس از پیدایش‌اش تا این کارهای عجیب‌وغریبش در سالهای اخیر همیشه متفاوت بوده است. نه فقط در نظر هوادارانش بلکه در نظر همگان. نمونه‌اش همین که می‌بینیم چگونه در آن ذوب شده‌اند. این خاص بودن حتی مجموعه‌ای مثل ذوب‌آهن را که عمری با رفتارش برای خود آبرو خریده بود به رسوایی کشید.
راستی چه می‌شود که رقیبان این گونه یا در حرارت رویارویی با پرسپولیس، ذوب می‌شوند یا در پرداختن به آن؟
چرا پرسپولیس سقوط نمی‌کند؟
چرا در این مدت از این زاویه به ماجرا توجه نکرده بودیم؟ رقیبانی که هر یک داعیه برتری دارند و در این سال‌ها همواره اسیر پرداختن به مسایل آن بودند. از هیچ آسمان و ریسمان بافتنی دریغ نمیکنند. راست و دروغ را در هم می‌آمیزند تا از آن ریسمانی ببافند و با آن خود را از پرسپولیس بیاویزند.
در این بین، بعضی خود را از پرسپولیس حلق‌آویز می‌کنند و بعضی هم آویزانش شده‌اند تا از آن برای خود توشه‌ای برگیرند. حال چه در نقش یار و چه در قامت اغیار. پرسپولیس از این هر ۲مورد کم نکشیده است به ویژه از یارانی که شریک دزد بودند و رفیق غافله.
رقیبانی را هم دیده‌ایم که از اصول رقابت خیلی چیزها را نیاموخته‌اند. یکی از آن‌ها همین جوانمردی. دیگری این که برای رقابت باید خود را از حریف بالاتر کشید نه حریف را به پایین.
با دشمنی، دروغ و نیرنگ بر هر دری می‌کوبند تا شاید ناجی به درآید و پرسپولیس را به زیر کشد ولی خود از اوج گرفتن و بالا رفتن در جدول عاجزند و از راه وسم آن، هیچ نیاموخته‌اند. به راستی که روزگار عجیبی است.
*تیغ‌های ۲ دم به پرسپولیس کمک کرد
در این سال‌ها حریفان بسیاری را دیدیم که بیش از توجه به خود، محو و ذوب شده در بزرگی و عظمت پرسپولیس بودند. شاید هم از ترس پرسپولیس ذوب شدند. باید راه خود را می‌رفتند ولی نتوانستند، نگاه‌شان را از پرسپولیس بگیرند.
این مساله بخشی از رمز موفقیت پرسپولیس در این سال‌ها بود. شاید مسایلی که اتفاق می‌افتاد و ادع‌هایی که علیه پرسپولیس مطرح می‌شد هواداران را آزار می‌داد، عصبانی می‌کرد یا حتی بیمناک می‌ساخت از این که مبادا با تاثیرگذاری روی دیگران روند بعضی مسایل تغییر کند. شاید یک جاهایی هم واقعا این طور شد تا فشارهای غیر فوتبالی روی پرسپولیس زیاد شود، دست و پای پرسپولیس بسته شود تا دیگر تیم‌ها شاید بتوانند خود را از زیر سایه آن خارج کنند ولی روی دیگر سکه این بود که پرداختن بیش از حد به پرسپولیس و تمرکز بیشتر در از میدان به در کردن آن از طرق فشارهای سیاسی، اقتصادی و ورزشی تیغ ۲لبه‌ای بود که با زور پرسپولیس لبه تیز دیگرش بر جان آن‌های نشست که تیغ کشیده بودند.
در این سال‌ها شاهد تیم‌هایی بودیم که به معنای واقهی با حرارت وجود پرسپولیس ذوب شدند. آن‌ها در واقع به پرسپولیس لطماتی زدند ولی لطمه بیشتر را خود دریافت کردند.
*خودتان را در پرسپولیس ذوب کنید
اما یک گروه از افراد را هم داریم که باید سعی کنند در پرسپولیس ذوب شوند. به معنای واقعی هم باید تلاش کنند. باید ذوب و با خمیرمایه پرسپولیس یکی شوند و در غیر این‌صورت نه‌تنها به کار پرسپولیس نخواهند آمد که قاتل جانش هم خواهند شد. همه آن‌هایی که با پرسپولیس سر و کار دارند باید از این قاعده پیروی کنند. این سخن فقط با بازیکنان و مربیان نیست. درباره چیزی فراتر از تعصب و عرق پیراهن صحبت می‌کنیم. درباره یکی شدن حرف می‌زنیم که در فرایند ذوب، فلزها را به آلیاژهایی سخت‌تر بدل می‌کند. درباره یکی شدن منافع حرف می‌زنیم. روی سخن قطعا با مدیران باشگاه و البته هیات مدیره است. درباره حرف‌ها و ادعاهای قشنگ در شبکه‌های اجتماعی و مصاحبه‌ها سخن نمی‌گوییم درباره یک باور حرف می‌زنیم که اگر وجود داشته باشد آن‌گاه هیچ منفهتی که منافع پرسپولیس را به خطر بیندازد، وجود نخواهد داشت. دیگر، خود شکستن هم دشوار نخواهد بود ولی خب بدون تعارف که صحبت کنیم این‌طور نیست. برای بعضی اتفاقات علیه منافع پرسپولیس هیچ تعریف و توضیحی غیر از منفعت بردن افرادی در مجموعه باشگاه و مدیران وجود نداشته است و ندارد.
امیدواریم همواره از راس هیات مدیره تا پایین‌ترین مدیر باشگاه شاهد حضور نفراتی باشیم که در کنار مهارت و تخصص، راه و رسم ذوب و یکی شدن در پرسپولیس را خوب بدانند.
