حتی در حکم محکومیت، صحبتی از شکایت پاختاکور هم به چشم نمیآمد اما به هر حال این اتفاق افتاد و باوجود تمامی دشمنیها، پرسپولیس به فینال رسید. به هرحال انتقادهایی به رفتار بسیاری از دست اندرکاران هم وارد است. کلاهتان را قاضی کنید؛ گزارش خبرگزاریها در فاصله نیمه نهایی تا فینال چه بود؟ شکایت النصر، تلاش برای رفع محرومیت عیسی و هرازگاهی نیز صحبت به میان آوردن از رقیبان شرقی پرسپولیس که کدامشان به فینال خواهند رسید. وقت، به ارسال لایحه برای شکایت از پایه و اساس غلطِ النصر گذشت و درباره آلکثیر هم که همه شاهدش بودیم. تا ۳روز قبل از بازی میگفتند «امیدوار به بخشش عیسی هستیم.»
اما کسی جرأتش را داشت از غیرقابل بخشش بودن حکم عیسی صحبت به میان آورد؟ یا صف طولانی برای سلاخی کردن کسانی که واقعبینانه حرف میزنند تشکیل دادیم؟ کافی بود با کمی اطلاعات دقیق، به سراغ پروندههای مشابه بینالمللی میرفتیم که خواه یا ناخواه، مهر نژادپرستی بر پروندهشان خورده است. ازکوئیل لاوتزی گرفته تا همین سرمربی تیمملی والیبال روسیه که این روزها باید انتظار ورودش به ایران برای جایگزینی کولاکوویچ را بکشیم. باوجود احترام به زحمات شبانهروزی مدیران حقوقی باشگاه، آیا تیم حقوقی در ماجرای محرومیت عیسی عملکرد مناسبی داشت؟
اصلا هیچکس به عیسی گفت: «تنها راهش، احترام به نظر AFC، تکرار نکردن اشتباه و صبر تا پایان مدت محرومیت است. منتظرت میمانیم تا به محض اتمام محرومیت، با قدرتتر از قبل بازگردی و این بار گلهای مهمتری را با یکدیگر جشن بگیریم؟! میدانیم قصدی نداشتی و به ناحق محروم شدی اما بیا و به رای مرجع انضباطی احترام بگذار. از حضور در مکانهایی که فعلا اجازهاش را نداری، صرف نظر کن.» اصلا عیسی حاضر به معذرتخواهی رسمی شد؟ یا کار را به لجبازی با کنفدراسیون کشیدیم؟
نه! از حقی که خورده شده گفتیم و از شمشیرهایی که برای سر بریدن پرسپولیس از نیام بیرون آمده است. عیسی دوست داشتنی هرگز نمیدانست چه جماعتی منتظر یک گاف از جانب ما هستند تا با ریختن نفت به یک آتشِ کم جان، جرقه یک محرومیت بزرگ را بزنند و کمبودها و عقدههایشان را بر سر این پسر صاف و ساده پرسپولیسِ ما خالی کنند. اشتباه عیسی این بود که فکر میکرد همه مانند خودش، بیشیله پیله و همچون آبِ زلال هستند.
اما واکنش ما چه بود؟ از توهینهای بیشمار به آن پسرک نازنین و خانوادهاش که صرف نظر کنیم، میرسیم به چالش عجیبوغریب بعضی در فضای مجازی! «چشمهایتان را به همان سبک بکشید و در صفحات مجازی به اشتراک بگذارید.» این هم راهحلی است به هرحال؛ پاک کردن صورت مساله نیز لذت خاص خودش را دارد! چه انتظاری از هواداران میرود وقتی تریبون رسمی صداوسیما، بازیکنی را که صغیر و کبیر روی رفتارها و سخنانش زوم کردهاند، به برنامه دعوت میکند، از قضا همان عکس شادی پس از گل را روی نمایشگر بزرگ میاندازد و آنقدر حاشیه میرود تا عیسی از همه جا بیخبر، بازهم بهانه به دست عدهای معلوم الحال بدهد.
هرچند از رسانهای که تکلیفش با خودش هم معلوم نیست و مرجع بینالمللی کنفدراسیون فوتبال آسیا را با نام AFCircus خطاب میکند، انتظاری بیش از این نمیرود اما واکنشهای ما نیز در نوع خودش جالب توجه است. وقتش نرسیده که کمی واقع بین باشیم؟ باور کنید دیگر خسته شدیم از همواره معترض بودن. از توهم توطئه. از امید به آیندهای مبهم در صورتی که آینده همین حالاست؛ چرا باید در یک قدمی جام، دستمان را بلند کنیم و چنان ضربهای به توپ بزنیم که کاپ آسیا از قطر به کره جنوبی پرتاب شود؛ سپس بیاییم و از امید به آینده صحبت کنیم! بگوییم فدای سرت! یک اشتباه وقتی قابل قبول است که یک بار تکرار شود. تلخیِ دوباره تکرار شدنش، هشیارمان نمیکند؛ برعکس، دلمان را میزند. آنچنان که از ریسمان سیاه و سفید هم وحشت کنیم.
یکی دیگر از تفاوتها، عذر خواهی کاوانی و قبول اتهام بود
ادینسون کاوانی نسبت به حکم محرومیت خود که از طرف اتحادیه فوتبال انگلیس صادر شده واکنش نشان داده و ضمن پذیرش آن بر بیگناهی خود اصرار کرد.
بعد از آنکه اتحادیه فوتبال انگلیس، ادینسون کاوانی ستاره اروگوئهای منچستریونایتد را به دلیل پستی که در ماه نوامبر در اینستاگرام خود منتشر کرده بود و دارای محتوای نژادپرستانه ارزیابی شده بود برای ۳بازی محروم کرده و به پرداخت جریمه نقدی محکوم کرد، کاوانی این حکم را پذیرفت اما در عین حال بر بیگناهیاش اصرار کرد. کاوانی حکم اتحادیه را پذیرفت و در بیانیهای این را رسما اعلام کرد. هر چند کاوانی خود را در این ماجرا بیگناه دانست.
ادینسون کاوانی با انتشار یک بیانیه در صفحه اینستاگرام خود در واکنش به این حکم نوشت: «سلام به همگی. نمی خواهم در این لحظات که برایم اصلا خوشحالکننده نیست مساله را کش بدهم ولی میخواهم این را با شما در میان بگذارم که تنبیه انضباطی را که علیه من اعلام شده، می پذیرم؛ چرا که می دانم من با عرف زبان انگلیسی ناآشنا هستم اما دیدگاهی را که برای صدور این حکم به آن استناد شده، قبول ندارم.»
ستاره اروگوئهای یونایتد در ادامه نوشت: «اگر به خاطر احساس محبت نسبت به یک دوست به کسی توهین کردهام عذرخواهی میکنم. من هیچ قصد و نیتی به جز احساس محبت به یک دوست نداشتم. کسانی که مرا می شناسند می دانند همیشه برای شادی و دوستی تلاش میکنم و به دنبال اینها هستم. از پیامهای متعدد حمایت و محبت شما سپاسگزارم. دل من قرص و محکم است و آرامش دارم؛ چرا که میدانم در متن فرهنگ و سبک زندگیام همیشه خودم را بهعنوان یک انسان بامحبت شناساندهام. همه شما را صمیمانه در آغوش میگیرم.»
انتهای پیام/