با محمد برزگر، چپ پای دهه گذشته سرخپوشان تماس گرفتیم، او ابتدا احوال علی انصاریان را میپرسد و دعا میکند که او حالش خوب شود و بعد از مهرداد میگوید. از بازیکنی که چند سال در کنار هم در پرسپولیس بازی کردهاند.
گفتوگوی روزنامه پرسپولیس با محمد برزگر را در زیر میخوانید:
*اوضاع و احوال ردیف هست؟
این داستان مهرداد اعصابمان را خراب کرد، ۳-۴ هم باشگاهی بودیم، در پرسپولیس. مقطعی هم با هم در تیمملی حضور داشتیم. مرگش را به همه مردم ایران جامعه ورزش و خانواده اش تسلیت میگویم و آرزو میکنم علی انصاریان هم هر چه زودتر از این وضعیت خارج شده و خبر سلامتی اش را بشنویم. مهرداد پسر خوب، بامعرفت و مشتی بود، پسر زجرکشیده، او در این سالها خیلی زجر کشید. او وقتی که داشت خیلی بخشنده بود. بامعرفت. در این سالها نمیتوانست بچهاش را ببیند و این خیلی اذیتش میکرد. دلش میخواست بچهاش کنارش باشد.
*آخرین باری که او را دیدید؟
بازی با التعاون بود، در لیگ قهرمانان آسیا، مرحله غرب که مرا دعوت کرد و برای کارشناسی این بازی رفتم. بعد بازی که تمام شد، با هم با آسانسور پایین آمدیم. گفت باید سریع به خانه بروم، خیلی خوشحال شدم که اینقدر خوشحال است و از زندگیاش راضی. تازه زندگیاش دوباره پا گرفته بود. به خودش هم گفتم که چقدر برایش خوشحالم. واقعا از مرگش متاسف شدم. او پسر بامعرفتی بود، خواست خدا این بود که برود.
*علی انصاریان، همه منتظرند خبر خوبی از سلامتیاش بشنوند، اینکه خطر در موردش رفع شده.
علی که رفیق دوران بچگی من بوده، از بانک ملی با هم شروع کردم و با هم در فجرسپاسی و پرسپولیس بودیم. او دو ماه زودتر از من به پرسپولیس آمد. خیلی ناراحتم که وضعیت او هم اینگونه هست. برای علی عزیز دعا میکنم و از خدای مهربان سلامتیاش را میخواهم.
*بعد از مرگ مهرداد، حال و هوای تمریناتتان در تیم پایهها چطور بود؟
یک مراسمی در درفشی فر برای مهرداد گذاشتیم. فضای سنگینی بود. یک اسطوره باشگاهمان را از دست دادیم و اسطوره دیگرمان روی تخت بیمارستان است. لعنت به کرونا، ما که آدمهای درگیر در اجتماع هستیم و به خاطر شرایط شغلی و کاری باید در جامعه و تجمعات حضور داشته باشیم. خیلی هم رعایت میکنیم ولی متاسفانه برای این ۲عزیز این مشکل پیش آمد. خدا به خانواده مهرداد صبر بدهد و امیدوارم دیگر شاهد چنین اتفاقهایی نباشیم. دعا میکنم به همت مسوولان، هر چه زودتر به هر نحوی که شده واکسن در اختیار مردم قرار بگیرد تا از شر این مشکلات خلاص شویم و جان عزیزانمان حفظ شود.
*پرسپولیس هم ماشینسازی را برد، جالب بود که تیم در دقیقه ۲۵ (شماره پیراهن میناوند) گلزنی کرد و درحالیکه بازی تا دقایق پایانی مساوی دنبال میشد، احمد نوراللهی گل زد و اجازه نداد این مسابقه هم با تساوی به پایان برسد.
حتما به خاطر مهرداد بود. روح عزیزش در ورزشگاه بود، چون خیلی دلش برای تیم میتپید و یکی از دغدغههایش این تیم بود و عاشقانه پرسپولیس را میپرستید. انشاءا… که امسال بچهها غیرت کنند و با تلاش زیاد، باز هم تیم اول ایران شوند و این قهرمانی را به روح مهرداد عزیز تقدیم کنند.
*ولی خیلی شرایط خوب به نظر نمیرسد. تیم بازیهای زیبایی ارائه نمیکند و مقابل تیمهای پایین جدولی هم میبینیم با مشکل مواجه میشود.
پرسپولیس خوب بازی نمی کند. تیم بعد از لیگ قهرمانان و از دست دادن فینال، هنوز به آن شرایطی که قبلا داشت برنگشته. در دربی تیم موقعیت خوبی به دست آورد تا بتواند دوباره به اوج برگردد. اگر دربی میبردیم شرایط مان فرق میکرد و تیم از همان بازی، از فشار خارج میشد اما مسابقه را از دست دادیم. تیم رفته رفته از فشار خارج میشود. مطمئنا یکی دو برد دیگر حاصل شود، از این فشار درمیآییم.
*مشکل اصلی تیم فنی است یا روحی؟
به نظر م مشکل، روحی هست. پرسپولیس چند سال است قهرمان ایران شده و به فینال آسیا رسیده، فشار سنگینی روی تیم هست. همه توقع دارند که تیم همیشه ببرد و وقتی مساوی اتفاق میافتد یا خدای نکرده تیم میبازد، انگار چه فاجعهای رخ داده و همین مساله تیم را اذیت میکند. فشار مطبوعات، فضای مجازی و مردم به تیم وارد میشود و آنها با استرس بازی میکنند. من دلیل عمده را همین میدانم، همین جو سنگین و فشار زیادی که روی تیم وجود دارد. وگرنه اینها همان بچههایی هستند که توانستند آنطور درخشان در غر ب آسیا ظاهر شوند و تیم به آن خوبی بالا بیاید. البته نقاط ضعف داریم که باید حتما در نیم فصل برطرف شود. یکی اینکه کنار عبدی حتما یک مهاجم تمام کننده میخواهیم.